ενα απιστευτα βαρετο ποστ για ολους.

εχω την εντυπωση πως καποια τραγουδια περιεχουν συστατικα τα οποια με κανουν "καπως". αυτο το καπως ειναι το ιδιο. σε ολα. σαν να ζω μεσα στο το τραγουδι, σαν να μην μπορω να ζω χωρις να το ακουω. τρωω φρικες για πολλες μερες ή ακομα και μηνες και μετα με σημαδευει για παντα. προχειρα μπορω να σκεφτω πανω απο 50 τραγουδια τα οποια με ταξιδευουν σε μερη, σε καταστασεις με απιστευτη ευκολια και ταχυτητα. καποιες φορες ειναι τοσο αληθινο που μου ερχονται κα αρωματα.

"εσυ δεν θελεις να με δεις ομως το βλεμμα σου σε προλαβαινει", βλεπω τα χρωματα να αλλαζουν και να γινονται πιο ζεστα. ειναι χειμωνας, πηγαινω ακομα στο λυκειο, ζεσταινομαι στο καλοριφερ και μυριζει αποσμητικο με αρωμα ροδακινο. αμεσως με πιανει ο γνωστος κομπος (= κατι κακο εχω κανει, κατι εχω αφησει) .

"θα εχω τα ποδια μου ανοιχτα θα εχεις τα χερια σου σφιχτα" καλοκαιρι, ακουω τα τζιτζικια, ειναι πρωι, ανοιγω τα ματια και κρυβομαι σε αγκαλια σου. απο αριστερα μπαινει φως μερας και βαραινει τις πορτοκαλι κουρτινες.

"το βαλς των χαμενων ονειρων" οι διπλες νοτες και οι τριλιες του πιανου με κανουν να κλαιω για αυτα που θα αφησω, για τα ονειρα που δεν εχω προλαβει να κανω ακομα. ενα βαλς, ρυθμος στα τρια και παμε "ση-με-ρα, ση-με-ρα" και ενα φουστανι ασπρο με ασυμετρες ουρες να τιναζεται απαλα.

"εσυ θα χασεις ματια μου και εγω θα πικραθω" στο σαλονι, τοτε πρασινο βελουτε, διπλα στους δισκους με το μικροφωνο στο χερι να κανω τον διαλογο και να διαβαζω τους στιχους μην ξεχασω κανεναν. παντα μονη στο σπιτι , να φανταζομαι πως ειμαι σε στουντιο. ολοκληρο τον δισκο παλι και παλι, για πολλους χειμωνες.

"δεν ειναι ολοι σαν παιδια, δεν ειναι ολοι ερωτευμενοι" στο πισι. ολα τα χρονια της αθηνας, για τους χαμενουν ερωτες, για τις απογοητευσεις και ολα αυτα που με εκαναν "να βρισκω με τη λυπη τη χαρα" .

"ηρθαν και μου ειπαν μαυροματα μου, ηρθαν και μου ειπαν πως δεν μ'αγαπας" καλοκαιρια στο χωριο, στα πανηγυρια τοτε που σαν μικρη ανοητη βαριομουν. ευτυχως καποια πραγματα αλλαζουν προς το καλυτερο.

"στης πικροδαφνης τον ανθο , εγυρα να αποκοιμηθω" μεσα στη σχολη, με καθηγητες μεσα να δινω εξετασεις σε στυλ παραστασης και να παιζω μπεντιρ και ηπειρωτικο ντεφι κανοντας δευτερες φωνες και να τον βλεπω στη γωνια να χαμογελανε με τα ματια του.

"Ι was hoping" ποσες φορες δεν ξερω, ουτε ποσα δακρυα, ταξιδια, αγαπες, φιλιες, ερωτες. τιποτα. μονο αποσταση με ολες τις εννοιες που μπορει να παρει η λεξη.

για σενα δεν θα πω. σε σκεφτηκα σημερα και στεναχωρεθηκα παλι. εχεις ακομα δυναμη πανω μου; μπα..δεν ειναι δυναμη. αδυναμια ειναι. τι ηθελα και εβλεπα ποδοσφαιρο;

δεν εχω την παραμικρη ιδεα γιατι εγραψα οσα εγραψα. δεν ξερω ποση ωρα εχω εδω. σημερα ηταν μια μετρια μερα που αποτελειωθηκε στο τελος. χωρις ουσιαστικο λογο, ενα τραγουδι μονο αρκει.

καληνυχτα σας!

ωπααα!!!!ποτε εφτασε δευτερα..?

δεν εχω ιδεα ποτε και πως ακριβως περασε μια εβδομαδα. δεν πηρα χαμπαρι τιποτα. ξυπνουσα στις 6 και εικοσι, πηγαινα δουλεια. γυρνουσα 9, διαβαζα και ξαναπηγαινα στις 12. περιπου 3 ετρωγα και εκανα νανακια! μετα, στις 7, ετοιμαζα δουλεια για την επομενη μερα και εβγαινα μια βολτιτσα! φυσικα 12 το αργοτερο παλι στο κρεβατι!
αχ ειναι δυνατον (ε)..

μεσα στην εβδομαδα :
- ο μπαμπας εφυγε για το αγιο ορος. γυρναει αυριο! πηρε μαζι και το εμμπιθρι (ειχαμε και 2 ιδιαιτερα μαθηματα , μαζι με ενα τεστ "καντο τωρα μονο σου") .
επαναλαμβανομενη ατακα : "κοιτα ρε τι φτιαχουν, αυτος ο "αναπτηρας" κανει τοσα πολλα;"
- μπηκαν στον πισι μου κατι κακοι κυριοι και με χρεωσαν με 680 ευρα! ντάιλερς μου ειπαν.
επαναλαμβανομενη ατακα : "ρε τους πουστηδες, επιασα δουλεια για να πληρωνω εξοδα που δεν εκανα"
- γνωρισα 2 μπλογγερς που δεν ηξερα
επαναλαμβανομενη ατακα : "βρε , βρε τα παιδια"
- τα αστερακια μου στο σχολειο ειναι φοβερα. γλυκες, γελαμε ολη την ωρα και περναμε απαιχτα!
επαναλαμβανομενη ατακα : "κυρίιιιιιιιιιιιιάααααααα" :)
- ψιλοαρρωστησα, μαλλον με κολλησαν.
επαναλαμβανομενη ατακα : "γειτσες"
- εγω τελικα δεν ειμαι .
επαναλαμβανομενη ατακα : "γιουπιιιιι"
- τωρα εχω και αλλο ενα μικρο μου ζουζουνακι. την λενε κατιάνα και ειναι 4 !
επαναλαμβανομενη ατακα : "κυρια, θα με παρεις αγκαλιααααα;;;;"


αυτα καλα μου παιδακια. την καλημερα μου και ενα φιλακι απο μακρια για να μην σας κολλησω! θα την παλεψω!

σκεφτομαι και γραφω

θεμα: πως περασα τη μερα σημερα.

Σημερα το πρωι ξυπνησα στις 10, επλυνα τα δοντια μου και καθισα στον καναπε να πιω το γαλα μου. Μετα απο λιγο με πηρε η μαμα μου τηλεφωνο οτι βρεθηκε καποια δουλεια και εγω δεν πολυκαταλαβαινα γιατι τα ελεγε μπερδεμενα απο τη χαρα της. Εκλεισα το τηλεφωνο και αμεσως μια αλλη κυρια με πηρε και μου ειπε πως ψαχνουν νηπιαγωγο και πως εμαθε οτι εχω εντυπωσιακο βιογραφικο και θελει να με δει. Αμεσως ετοιμαστηκα, εκανα μπανιο, σιδερωσα μια μπλουζα, την εβαλα και επιασα τα μαλλια μου ψηλα. Κατεβηκα στην πιατσα και πηρα το δευτερο ταξι, γιατι το πρωτο το ειχε πιασει μια κοπελα. "Οθωνος Αμαλιας και Βοτση", του ειπα βγαζοντας το ενα ακουστικο -το αριστερο- και ξεκινησαμε. Ειχα αρχισει να αγχωνομαι ελαφρως γιαυτο και ξεκινησα να τραγουδαω. Στο εμμπιθρί επαιζε η βαρκα. ωπα κεφι πρωινιατικα. Εφτασα εκει 5 λεπτα νωριτερα απο το ραντεβου αλλα πατσισα γιατι το γραφειο ηταν στον τριτο και δεν ειχε ασανσερ. Ζητησα την κ. Ολγα. "Καλως την" ειπε και μου εδειξε να κατσω στην καρεκλα. (οσο και αν ημουν κουρασμενη δεν ειχα σκοπο, και θελω να με πιστεψετε, να κατσω πανω στο γραφειο της :ρ) . Μιλησαμε περιπου δεκα λεπτα.
"Αυριο, εφτα και τεταρτο στο σχολειο σου" . (γιουπιιιιιιιιι)

Αμεσως πηγα στο κεντρο, ψωνισα σε βιβλιοπωλεια και σχετικα. Γυριζοντας σπιτι, μεσα στο ταξι, ακουσα το κινητο να χτυπαει. Ενα τηλεφωνο εκπληξη απλα για να μαθω οτι ειναι εδω. ε...πολυ μου αρεσουν αυτα τα τηλεφωνα καλα μου παιδακια :))

ειναι γεγονος λοιπον! ετσι απο το πουθενα βρηκα δουλεια. θα δουλέψω στη φυλαξη νηπιαγωγειου, για 4 ωρες καθε μερα! αυριο πουρνο θα υποδεχτω για πρωτη φορα τα 9 καινουργια μου αστερακια.

τσαμπα και σπαρταραει..

σκεφτομουν καιρο να το γραψω και ελεγα "μπαααα..αστο μωρε, που να θυμαμαι τωρα" . σημερα ειλικρινα δεν εχω τιποτα αλλο καλυτερο να κανω απο αυτο.

ε λοιπον δεν μπορεις να φανταστεις ποσο πολυ μοιαζουμε! με τον καιρο βγαινουν ολο και πιο πολλα κοινα σημεια! στην αρχη ηταν ο τοπος. ειμασταν και οι 2 μας "στα συννεφα". το θεωρησα καλη αρχη αλλα μεχρι εκει. μετα νομιζω ηταν τα παραμυθια, εγω τα ελεγα και εσυ τα ζουσες! το οτι με προσεξες ηταν μια καλη αρχη, αλλα που να μου παει ο νους μου λες; το ειχα πει νομιζω μια φορα και στην αννα, πως εχω βαρεθει να σκεφτομαι κατι πολυ μακρινο και να γινεται. και τσουπ! μου μπηκε η ιδεα. ειπα αποκλειεται! απο που και ως που; απο εδω ως εκει μωρη, δεν ειμαι πολυ χαζη ωρες ωρες ; (ευγενια πανω απο ολα καλο μου παιδι)

ενα ωχ βγηκε μονο στην αρχη, μετα σκεψη και παζλ. εκοβα, εραβα, διαβαζα, μετεφερα και συγκρινα. ωπα..για κατσε! μα αν αυτο εδω ειναι ετσι, τοτε και εκεινο ειναι ετσι!

α χα! κατεληξα : να λοιπον γιατι ταιριαξαμε εμεις εστω και αν δεν σε "ξερω". γοητευτηκαμε απο τον ιδιο ανθρωπο και αυτο μαλλον δεν ειναι τυχαιο, ε; βεβαια νομιζω πως εσυ το ειδες παρτιωτικα. ισως ετσι να ημουν και εγω τοτε, σεπτεμβρης ηταν παλι, μονο που εγω τραβουσα τα σχοινια για να τεντωσει το δερμα, πηρα και ενα μεγαλο μπλε κουτι και εβαλα μαζι και την καρδια μου, για να μαθω μετα απο ενα μηνα ακριβως οτι ολα πεταξαν. γιαυτο φοβαμαι και για σενα. οχι και εσυ ρε, καμια εσυ, καμια αλλη.

ισως τωρα να εχουν αλλαξει τα δεδομενα. ισως αυτη η "αγαπη" να ειναι ιδανικη. εσυ να εισαι αυτο το αθικτο σωμα που ζητουσε , και αυτος να ειναι αυτο που σου λειπει. αν εχω δικιο μεχρι εδω και το πετυχα, υπαρχει ενα υπεροχο στοιχειο που με κανει και χαμογελαω. τον ξεκολλησες και τον εκανες να φυγει, "γιατι δεν ειχε αλλη επιλογη". αν εσυ εισαι υπευθυνη γιαυτο, τοτε εγω χοροπηδω απο τη χαρα μου, γιατι 2 ανθρωποι που εκτιμω βρηκαν τροπο να ειναι μαζι και ας εχουν τοση αποσταση μεταξυ τους.

υ.γ αν ολο αυτο σου λεει κατι, ξερεις που θα με βρεις ;)

S O S

μέι ντέι μέι ντέι...

καλα μου παιδακια σας λεει τιποτα το SPSS??? εμενα τιποτα απολυτως :))

οποιος το εχει, το ξερει και θελει να βοηθησει ας στειλει μεηλ. (πανω δεξια)

αντε να βαλουμε ενα χερακι (και ιιισως ενα προγραμματακι) ο καθενας και αν μπω στο μεταπτυχιακο θα βγουμε τα πιουμε!

παω να συνεχισω το διαβασμα τωρα, με περιμενει η...αποκλιση (θεε και κυριε τι διαβαζω!!!)

αν δεν διαβασω, η δημητρα θα μου κοψει τον κ***

βγηκαν οι ημερομηνιες του μεταπτυχιακου. δινω 30 και πρωτη (ωραια θα μας μπει ο οκτωβρης). τρεχω και δεν φτανω. τα μαθηματα ειναι παλουκια και μαλιστα το ενα δεν μου λεει και κατι σαν τιτλος "περιγραφικη στατιστικη" ! γουαου ε???

αν μπορει ανθρωπος να παθει κατι απο την βαρεμαρα τοτε στανταρ εμενα θα χτυπησει. σημερα βαρεθηκα τοσο που ειδα τηλεοραση! τι το ηθελα; εμεινα τοση ωρα να κοιταω το ταβανι και να αναρωτιεμαι "εγω πως τα καταφερνω χωρις το σουίφερ;;;" τελειωσε! αυριο πουρνο πουρνο κατεβαινω βασιλοπουλο να παρω τα απαραιτητα! μωρ λες γιαυτο να μην ειμαι καλα;


υ.γ να μας ζησει!!! γεννησε η χουανα η παρθενα! κοριτσακι!!!

(περι οργανωσης)

"και αλλο καλοκαιρι περασε,
ηλιο και φιλι με κερασε
μια μικρη φωλια θα χτισω,
χελιδονι γυρνα πισω"

καλημεεεεεερα κυρια!!!!

ετσι, λογω ημερας κανω ενα ποστ αστραπη για να ευχηθω καλη σχολικη χρονια σε μαθητες, νηπιαγωγους, δασκαλους και καθηγητες! ειδικη ευχη, στο μικρο μου ζουζουνακι "υπομονη και εισαι στην ουρα, μετα βολτες με το τουτου και κρεπαλες" και στην αδερφη μου "μολυβακια, κασετινες και οι καριοκα ειναι ετοιμα, δειξτους τι παει να πει δασκαλα" ! εγω φετος μακρια απο τις αιθουσες :(

"στου χειμωνα τις αυλες, παραμυθια να μου λες, που νικας εσυ"

κοιμομουν. καπου στις 5 ξυπνησα απο ανατριχιλα και τραβηξα απο το κατω μερος του κρεβατιου την πικε. χαμογελασα και συνεχισα τον μεσημεριανο μου υπνο ευτυχισμενη. δεν κρατησε πολυ. στις 6 παρα κατι, με ξυπνησαν ουρλιαχτα. σιχτιριασα τον αγωνα και ανοιξα μουσικη. μπηκε η αδερφη μου σπιτι να παμε να ψωνισουμε για την μικρη που ειχε γενεθλια. Ο πανικος στα τσαμπο. ολοι με τσαντες, σχολικα,τετραδια και καριοκα στα χερια. γουσταρω σχολειο, αν και δεν εχω ιδιαιτερα ευχαριστες εμπειριες. μου εχει λειψει αυτο το "οργανωνομαι για το χειμωνα, φετος πρωτα θα διαβαζω και μετα θα βλεπω τηλεοραση, θα αντιγραφω απο το προχειρο στο καλο καθε μερα και θα γραφτω νωρις στο ωδειο για να πετυχω τις ωρες που με βολευουν" . πηγαμε και στο παρτυ. τραγουδησαμε οοοολα τα ζουζουνια, χορεψαμε, γελασαμε με τις φιγουρες τους και τα καμωματα τους, σβησαμε κερακια και καθως τραβουσα φωτογραφιες με το κινητο, συνειδητοποιησα ποσο γρηγορα περναει ο καιρος. ποτε περασαν 3 χρονια απο την πρωτη της μερα στο νοσοκομειο, που εδειξα στον μπαμπα της πως να αλλαζει την πανα . τωρα μιση σφαλιαρα παιδι φωναζε "αντυυυυ, παιτσε"! θελω να ξαναμπω στην αιθουσα. να δω παλι τα παιδακια μου, να πουμε παραμυθια και τραγουδια.

γυρισα στις 11 με τις γνωστες ζαλαδες, γαμω τα χαπια μου,γαμω. περασα πριν και απο το ντιβινταδικο, η αλεξανδρα και η βικυ ηταν. δεν εφεραν το ημερολογιο ακομα και εκανα κρατηση. αγορασα δρακουλινια στο περιπτερο απεναντι και ανεβηκα σπιτι. θελω να περασει ο καιρος. θελω να ερθει ο χειμωνας. θελω να δουλεψω, να βγαλω λεφτα και να φυγω. μου ελειψαν τα κτελ, τα τρενα, το σπιτι μου στην αθηνα, η θεσσαλονικη, μου ελειψα ακομα και εγω. μεσα σε ολα αυτα το γαμημενο το τραγουδι δεν βγαινει.

θελω να ερθει ο χειμωνας. να ειμαστε στον καναπε και να βλεπουμε ταινιες χουχουλιαζοντας. να κανουμε βολτες με το αμαξι και να μας πιανει η βροχη. να κρυωνω και να κοιμαμαι. να κοιμαμαι και να χαμογελαω. θελω να βγαλω τα χειμωνιατικα. να γεμισει η ντουλαπα μαυρα και γκρι ρουχα. να φοραω τη μακρια μου ζακετα και να ετοιμαζω τα μάγια μου. να μην χρειαζομαι τιποτα αλλο εκτος απο μια κουβερτα και ζεστη σουπα. να γελαω με τα ματια, που ειπε μια ψυχη.

θελω να ερθει ο χειμωνας, να σε παρω μαζι μου εκει που μεχρι τωρα πηγαινα μονη μου, "στα ερωτικα μου ταξιδια"...

μην πεσεις!

παρτε σκηνικο:

μια ομορφη παιδικη χαρα, παιδακια παιζουν, τρεχουν και γελανε! τα κοριτσακια κυνηγουν τα αγορακια (και τουμπαλιν) ! ολα ειναι ομορφα και χαριτωμενα! ξαφνικα μια στιριχτη φωνη ακουγεται..ναι! ειναι η μαμα/παγκακι (εκει αραζει) "γιωργακηηηηηηηηηηηη, μην πεσεις, θα σε βαρεσω" .

α χα!μια χαρα το καταλαβες! εδω ΑΚΡΙΒΩΣ ειναι που παθαινω εγκεφαλικο! γιατι χρυση μου γυναικα μου το κανεις αυτο στα 22 μου; τι φταιει το παιδακι αν πεσει; πιστευεις οτι του αρεσει οταν δεν εχει προλαβει να φυγει το καυκαλο απο το γονατο, να φτιαχνει αλλο παραδιπλα; ή νομιζεις οτι γουσταρει να ανοιξει το κεφαλι και να παει για ραμματα; ο πονος ειναι πονος. αν το μαλωσεις ή ακομα χειροτερα αν το χτυπησεις και εσυ, τι νομιζεις; την επομενη φορα που θα ανεβει στο μπι εμ εξ θα "αναλογιστει" το ξυλο που το εδωσες και δεν θα πηδησει τη μαντρα; ε????

η μεχρι τωρα πειρα μου, αλλα και η πειρα αξιων συναδελφων, πολυ παλαιοτερων απο μενα συμφωνει σε ενα πραγμα. πιο πολυ χεζεσαι εσυ μαμα/παγκακι παρα το παιδι σου οταν πεφτει. και οταν εσυ χεζεσαι πιο πολυ, του φωναζεις, το χτυπας, το μαλωνεις και αυτο ποναει ακομα πιο πολυ. οριστε μας!

το ποστ αυτο το εμπνευστηκα απο το κρεβατι του πονου. ειναι γεγονος! εφαγα την καλυτεροτερη σαβουρα εβερ. επεσα στα σκαλια του σπιτιου μου!ευτυχως γλιτωσα με μελανιες και χτυπηματα σχεδον παντου (μεση, χερι, πλευρα, ποπος με το συμπαθιο, ωμοι και λεκανη) . ευτυχως δεν εσπασα τιποτα αλλα ποναω αρκετα ικανοποιητικα. η μεγαλυτερη μελανια δε, που δεν κανει να σας πω που βρισκεται, ειναι σκετο ποιημα, μεγαλουργησα παλι!

οκ! τα ειπα και ησυχασα τωρα! καλα μου παιδακια καλη σας νυχτα, προσοχη στα σκαλια και αν βρεθειτε σε παιδικη χαρα να θυμαστε "libre de se salir" ;)

εγω πιανο, εσυ πιανεις;

τελευταια ο "χρονος και ο καιρος" το εφεραν ετσι και πιο πολυ ακουω και βλεπω αλλους μουσικους παρα παιζω εγω! αυτο μου εδωσε την δυνατοτητα να τους παρατηρησω! αν και συνηθως κοιταω τα χερια, προσεξα πιο πολυ το προσωπο. οι φατσες που παιρνει ο καθε μουσικος ειναι απιστευτες. αναλογα το οργανο. παντα σε σχεση με αυτα που παρατηρησα εγω, μην μου την πεσετε!

- οι κιθαριστες συνηθως ειναι αλλου.ανεκφραστοι. κοιτανε κατω ή τα δαχτυλα στην ταστιερα. σε κοιτουν γρηγορα, ισως το βλεμμα τους σταματησει για λιγο αλλα μετα ξαναπηγαινει στον αρχικο του στοχο.
- οι πιανιστες/πληκτραδες δεν κοιτανε ποτε τους αλλους, μονο τον τραγουδιστη αν υπαρχει. ειναι σοβαροι.αποφευγουν οπτικη επαφη ακομα και με τα ιδια τους τα χερια. αν κοιταξουν κατι στιγμιαια, αυτο θα ειναι τα πληκτρα που θα παιξουν στην συνεχεια.
- οι μπασιστες ειναι μορφες. εχουν φατσα απο καρτουν, κοιτουν τους υπολοιπους μουσικους, και γελανε μονοι τους. κοιτανε τα δαχτυλα της ταστιερας και καμια φορα (σπανια) κοιτανε προς τον κοσμο, οποιος και αν ειναι αυτος.
- το βιολι και το μαντολινο θα τα βαλω σε μια κατηγορια επειδη οι οργανοπαιχτες μοιαζουν. ειναι μαλλον οι πιο χαλαροι απο ολους. εχουν ενα αγραφο χαμογελο στα χειλη και το ματι τους παιζει στα χερια, στον κοσμο και κατω (λογω θεσης οργανου) . δεν κλεινουν τα ματια συχνα και οταν δεν παιζουν μελωδια ή γεμισματα, ξεπιανονται ;ρ

αυτα πανω κατω ειναι τα γενικα χαρακτηριστικα που προσεξα εγω! τουλαχιστον στους μουσικους που ειδα. το πιο πορωτικο ομως ειναι η φατσα που παιρνει ο μουσικος οταν κανει λαθος. αυτο πιστευω ειναι το πιο κορυφαιο.

ειναι συγκεκριμενη η φατσα "ω μαλακα, εκανα λαθος" . αναλογα τον μουσικο κρυβει γελιο, χαμογελο, νευρα, στεναχωρια ή απλα αδιαφορια. επισης ειναι πολυ ωραια και η φατσα "μισο να το ξαναβρω" που ειναι η αμεσως επομενη και κραταει πολυ λιγο (θελω να πιστευω) .

αυτα νομιζω ειχα να πω. ειναι και αργα! θα συμπληρωσω πως απο σημερα το καινουργιο μου σπιτι εχει και πιανο και αυτο χαρη στο μικρο μου ανισορροπο, που ισορροπησε μια χαρα και δεν του επεσε το ηλεκτρικο απο τα χερια!!! :*

καληνυχτα καλα μου παιδακια!!!

υ.γ δεν γιορταζω των αγιων παντων, εχω σημερα τη γιορτη μου, που ειναι των 40 παρθενων (αληθεια εμειναν τοσες;....μπου χαχα) χρονια μου πολλα!