Παραμυθουπολη

Thursday, January 29, 2009

ετσι δινω το παρον..

ολα υπο ελεγχο εδω..

περιμενοντας αποτελεσματα εξετασεων, περιμενοντας τα νεα για τον
μπεμπη του γιωρικα, περιμενοντας να ξεκινησω το γυμνο σχεδιο,
περιμενοντας την εγκριση της αδειας μου, περιμενοντας τις αποκριες
να νιωσω λιγο στα νερα μου βρε αδερφη!

γενικα σε μια αναμονη.

ειναι ομως και αυτες οι απεργιες αλλο πραγμα. σου καθυστερουν οι
παραγγελιες και μετα δεν περναει ο χρονος με τιποτα!αλλιως τα
ειχες υπολογισει ε? οπως παντα..

αμ δεν το εχεις ομως να περναω απο μπλοκο και να με χαιρετουν οι μισοι!

και ο νικητας ολο καμαρι. τρελα σκηνικα.

φυσικα οχι σαν αυτα με τον συνκουμπαρο και τα κουμπαρακια αλλα δεν
βαριεσαι? ο καθενες πορωρευεται με αυτα που εχει.

ουτε φυσικα με την αραχωβα! αχ αυτοι οι σουμιεδες.. (αρσενικο ε?)

και επειδη βαριεμαι και λιγο παω να ξαπλωσω.

αλλαγη καμια.

Monday, January 19, 2009

και οποιον παρει ο χαρος..

ετσι δεν λενε οταν πετας κατι και μετα φευγεις?

ε..ωραια.

αναμεινατε στο ακουστικο σας για τα νεα..αν φυσικα δεν ρεζιλευτω παλι.

υ.γ και αν σου κατσει?

Friday, January 16, 2009

"καλυτερα απο το να εισαι συνεχεια στο μυαλο μου"

χρονος..

μηδενικος και αοριστος.

και ποσο φοβαμαι οτι δεν θα προλαβεις να με μαθεις.θελω να
ανακαλυψεις ολα αυτα τα μικρα πραγματακια που με κανουν αυτο
που ειμαι.

εδω που δεν διαβαζεις θα σου πω τα μικρα μυστικα μου και θα σου
δωσω χρονο να τα ανακαλυψεις και να τα ερωτευθεις μαζι με μενα..

-μου αρεσουν πολυ οι μυρωδιες. μπορω να καθομαι ωρες στο σουπερ μαρκετ
να διαλεγω μαλλακτικο ρουχων, σαμπουν , αφρολουτρο, αζαξ, μεχρι και τη
χαζομαρα για το καζανακι στην χεστρα. με τρελαινει το σπιτι να ειναι
γεματο μυρωδιες, φαγητο, φρεσκοπλυμμενα ρουχα, απορρυπαντικα ακομα και
αποσμητικο χωρου

-δεν μου αρεσουν τα κινητα , τα μηνυματα και οι "τυπικες συνομιλιες"
φυσικα αν θες να παρεις τηλεφωνο για σενα δεν ισχυει τιποτα απο ολα αυτα.
θα περιμενω να με παρεις και να μιλαμε με τις ωρες για βλακειες

-τρωω φρικες με τραγουδια και τα ακουω συνεχεια για μερες, αλλα συνεχεια.
καποια στιγμη το σταματαω και μπορει να κανω και ενα χρονο να το ακουσω.

-χρειαζομαι λιγη ελευθερια. μην νομιζεις, απλα ενα βραδυ θα θελω να παιξω
πιανο και οχι να σε δω. μην το παιρνεις προσωπικα. ενα αλλο βραδυ θα θελω
να παω βολτα με το αμαξι. μην τρομαζεις. θα γυρναω για να κοιμαμαι στην
αγκαλια σου.μια κυριακη πρωι θα θελω να διαβασω τις εφημεριδες μου στο
μπαλκονι και να ακουω τη θαλασσα μου. ελα εσυ απο εδω και φερε μου γαλα
και μπισκοτα φατσουλες.

-α..δεν κανω δουλειες. βαριεμαι. οκ σκουληκια δεν πιανουμε αλλα δεν θα
βαζω και σκουπα συνεχεια. επισης δεν βαζω/βγαζω κουρτινες γιατι φοβαμαι
αυτο το υψος

-φοβαμαι τις τουμπες απο υψος 1-2 μετρα. το θεωρω επιπονο.

-γελαω πολυ ευκολα και χαμογελαω συνεχεια. ειναι μηχανισμος αμυνας

-εχω κολλημα με την ευγενεια ,οχι με την εννοια των καλων τροπων, οσο
το να ειμαι σωστη απεναντι στους αλλους και να μην κανω καποιον αθελα μου
να νιωσει ασχημα. αν το κανω ειναι καταλαθος και σκαω απο στεναχωρια!

πολλα ακομα που δεν μπορω να σκεφτω.. οταν τα βρεις εσυ, ενα βραδυ που
θα ακουμε μαζι το κυμα πες τα μου.

Sunday, January 11, 2009

θεατρο του παραλογου ναμπερ του

μην νομιζεις, δεν εχει μεγαλες διαφορες με το χτες.

το κρασι εγινε κονιακ γιατι δεν ανανεωσα την καβα μου
με τσιπουρα οπως ειχα υποσχεθει οποτε καταναλωσαμε οτι
αλκοολ ειχα στο σπιτι. ετσι δεν θα φτιαξω γλυκο σαλαμι.
κονιακ γιοκ! επισης κονιακ μπλιαχ

καταταλλα, ιδιες θεσεις, ιδιες σκεψεις και τα ιδια @@

τωρα πια..καμποσες ωρες μετα το προβληματικο ξυπνημα εχω
να πω και να συγκεντρωσω τις σκεψεις μου :

σημερα τυχη θεωρω
- που ηπια μια κατσαρολα γαλλικο φουντουκι και τωρα μπορω
τουλαχιστον και αναπνεω χωρις να το σκεφτομαι
- που δεν χρειαστηκε να σηκωθω για το αεροδρομιο στις 6
- που δεν εχω αυριο συναντηση γονεων
- που εχουν μεινει ακομα σιδερωμενα ρουχα, πυζαμες και σεντονια
- που το σπιτι οσο και απο ο,τι να βρωμαει ξεμυριζει σε 10 λεπτα
(ευχαριστω αμπι πουρ)
- που η μακαροναδα με τονο ηταν καλη
- που η τρελλη ξεχασε τις καραμελες και τα τσιγαρα της
- που δεν βρισκω το θερμομετρο
- οτι σε σκεφτομαι λιγοτερο γιατι με τον πονοκεφαλο που εχω δεν
μπορω να σκεφτω τιποτα


σημερα ατυχια θεωρω
- που ξημερωσε

Friday, January 09, 2009

θεατρο του παραλογου..

καπως ετσι δεν ειναι οταν δυο ανθρωποι λενε ΟΤΙ ΝΑ΄ΝΑΙ?
και καλα συνεννοηση.

τιποτα. νευρικο μας επιανε. η μια ξεφυσουσε και κοιτουσε
το κινητο και εγω , η πιο σοβαρη (λεμε τωρα) κοιτουσα αριστερα
στην οθονη μηπως εγινες πορτοκαλι. τιποτα.

και μετα, και μετα αστα , μετα μπηκε και η αννα και μας απο-
τελειωσε. δυο μουρες κολλημενες στην οθονη και κολλαγε κιολας
η μαλακια. η αλλη η τρελη να με βλεπει και να γελαει και μετα
να ξεφυσαμε και οι 2 μαζι.

μια το ενα μια το αλλο..κρασι, τσιγαρο, και τωρα ενα κεφαλι πιο
βαρυ και απο την αγκυρα του κρουαζιεροπλοιου κουίν μαίρη.
αυτη η αισθηση του "δυσκολευομαι ακομα και να κουνησω γρηγορα τις κορες
των ματιων μου" ειναι οτι πρεπει. με κανει ηρεμη και χαλαρη. ξερεις
και τι αλλο μου αρεσει.. που δεν διαβαζεις οσα γραφω εδω. πολυ μου
αρεσει.. και το κρασι μου αρεσει. αυριο να θυμηθω να παρω και τσιπουρο
γιατι αρεσει στην τρελη και ερχεται ενας δυσκολος μηνας και 4 πιο
δυσκολες ημερες.

εδω γραφω και τα ξερουν ολοι εκτος απο σενα. κοινο μυστικο. αν και δεν
θελει και ιδιαιτερη προσπαθεια να καταλαβεις.
εγω να δουμε ποτε θα καταλαβω.. μια ζωη αδιορθωτη με τις πρωτιες μου.

υ.γ αλλη φορα να προσεχεις τι δωρο ζητας απο τον αγιο βασιλη..
εγω ξερω τι θα ζητησω.

Wednesday, January 07, 2009

οπως τα αφησα..

Μόνος μου πώς να πορευτώ
και πού να επιστρέψω
χωρίς εσένα είμαι μισός
κι ίσως να μην αντέξω


υ.γ 1μιση μηνας..

Saturday, January 03, 2009

εχετε ενα νεο μηνυμα..

..δεν ξερω πως και γιατι αλλα το μονο που βαριεμαι παντα οταν
σερφαρω ειναι να βλεπω τα μεηλ μου. προτιμω να φαω μελιτζανες
παρα να με βαλεις να διαβασω τα μεηλ. οσα και να ειναι..για να
απαντησω ουτε λογος. μονο σε κανενα σοβαρο επαγγελματικο άντε
καμια φιλια που κραταω σε επαφη με το διαδυκτιο τρομαρα μου!!!

σημερα δεν πηγαινε αλλο. ειχα να το κανω π.α και το ινμποξ εγραφε
515. φυσικα τα περισσοτερα ηταν μαλακιουλες αλλα και αυτα επρεπε να
σβηστουν.

με μεγαλη περηφανια φιλοι μου μετα απο 3τεταρτα ινμποξ 0.
βεβαια το αστειο ειναι οτι απο τα 515 κρατησα 12 αλλα κατι ειναι και
αυτο.

χτες και σημερα προβληματιζομαι. σε μια ξαπλωμενη και χουχουλιαστη
συζητηση μεσα με στην αγαπημενη αγκαλια και ενω σκεφτομουν τι καλα που
δεν χρειαζεται να σηκωθω εφτασε η γαμη%&^%^& κουβεντα στο οτι σε 4 μερες
φευγω. σιχτιρια. οχι οτι..αλλα να. δεν προλαβα να χορτασω κανεναν.
ακομα δεν τους εχω δει ολους και πολυ φοβαμαι οτι καποιους δεν θα
προλαβω.παλι μετραω μερες αλλα αυτη τη φορα χωρις να βιαζομαι, αργα.
σκεφτομαι οτι απο εδω και περα θα μετραω μερες, μηνες, ισως και χρονια.
α πα πα.. η ματαιοδοξια το μεγαλειο της. ειπαμε το 2009 να συγκεντρωθουμε
σε μερες..μικρα και σταθερα βηματα. 4 μερες τι να κανουμε. αυτες εχω.

κραταω την γκαμηλα μου στο χερι, προσεχω να μην την κουμησω αποτομα γιατι
θα κανουν θορυβο τα κουδουνια και σιγα σιγα την ακουμπαω στο λαχανι
κομοδινο. ξαναβολευομαι και.. η υποσχεση ειναι υποσχεση και δεν αλλαζει ;)