.........

ειχα γραψει ενα τεραααστιο ποστ!ενα κειμενο "καταμαυρο" για τον ανθρωπο που ημουν μαζι περιπου ενα χρονο πριν..το γραφω, το διορθωνω και παταω παμπλις!ΑΚΥΡΟ ομως, με ειχε στειλει το μηχανημα και δεν καταλαβα τιποτα!αυτο λοιπον το θεωρω σημαδιακο!δεν ξερω ποια ειναι η σχεση μου με αυτα..μαλλον οπως ολοι (πιστευουμε αυτο που μας συμφερει)!
το σημερινο ομως το θεωρω κατι σαν να αποφασισε καποιος αλλος για μενα οτι δεν επρεπε ν γραφτει εδω. ισως καποια αλλη φορα αυτος ο "αλλος" με πεισει να το δημιοσιευω ή τουλαχιστον να προσπαθησω!

αυτες τις μερες λοιπον τρεχω και δεν σωνω!επιτελους τα δυο πραγματα ( και το τονιζω αυτο) που αγαπω πιο πολυ στον κοσμο μου δινουν χρηματα.ετσι και εγω το ειδα σαν επαγγελμα και εχω ψοφισει στην δουλεια!ονομα στο msn ¨εργασια και χαρα"!!! αυτα ειναι ε???

αν λοιπον εξαιρεσουμε τα επαγγελματικα που πηγαινουν καλα πλεον, ευτυχως γιατι ειχα αδειασει,..τα υπολοιπα ειναι το γνωστο μας κουβαρι!..κουβαρι..ωπα!κατι μου θυμιζει αυτο..

"κοκκινη κλωστη δεμενη στην ανεμη τυλιγμενη, δωστης κλωστο να γυρισει παραμυθι να αρχινησει

μια φορα και εναν καιρο ηταν ενα νεος..μονος και "μονος" (αν με πιανετε??)
μια νυχτα ή μηπως ηταν μερα; μια μερα λοιπον ανοιξε ενα κουτι και βρηκε μια κοπελα,μικρη και γυαλινη. οχι μονη αλλα "μονη". ο νεος της κρατουσε συντροφια και εκεινη τον εκανε να γελαει και να γελαει.καθε μερα και πιο πολλα χαμογελα!καθε μερα και πιο πολυ, απολα πιο πολυ!"μαζι..παντα μαζι."να με σκεφτεσαι ΚΑΙ να μου το δειχνεις"!οταν η μοναξια ερχοταν με την βροχη, ο νεαρος μεταμορφωνοταν σε ψιχαλιτσες και της κρατουσε το χερι, οταν ερχοταν με τα συννεφα ντυνοταν σκια και της εκανε παρεα και οταν ερχοταν μαζι με τον ηλιο ο νεος εστελνε αερακι ζεστο να την χαιδευει!σε εναν κοσμο που ολοι ψαχνουν να βρουν το αλλο τους μισο οι δυο νεοι σταθηκαν τυχεροι μα και ατυχοι. κανεις δεν μπορουσε να δει πως το δεσιμο ηταν μεγαλο και ο χωρισμος στα παραμυθια....αναποφευκτος! ο νεος..σαν ολους τους νεους εγωιστης και φοβιτσιαρης. "γιατι πρεπει να σου δειχνω πως σε σκεφτομαι; αυτο ειναι το κακο. πως θελεις να το ακους, να το βλεπεις και οχι να το αισθανεσαι" και η μικρη κοπελα οπως ολες οι κοπελες ευαισθητη και ονειροπολα "γιατι δεν μπορω να μαντευω.γιατι θελω για μια μονο φορα να ξερω χωρις να φανταζομαι.οχι εδω..οχι με σενα φαντασια"

αρχισε να βρεχει πιο πολυ, και οι ψιχαλιτσες ηταν τωρα μπορες.χωρις συννεφα.μονο που και που ενας τεραστιος ηλιος εβγαινε,χωρις αερα.
η μικρη και γυαλινη κοπελα ραγισε. ο νεος εγινε ολο και πιο μονος.
πιο μονος και πιο μονη..


ακομα περιμενουν να συναντηθουν τυχαια σε καποιο δρομο, σε μια βιτρινα. ολα στην τυχη πια; "

καλη μας νυχτα , ονειρα υπεργλυκα!

"σε χανω, χανομαι και εγω μα σ'αγαπω , σε αφηνω και μ'αφηνεις, μα παιρνω ο,τι μου δινεις"