Παραμυθουπολη

Sunday, December 19, 2004

ας γνωριστουμε..

σερφαρω αρκετα χρονια στο νετ!ανα καιρους λοιπον γραφω σε καποια φορουμ αυτα που θελω να πω και ξελαφρωνω..

ξαναβαζω καποια πραγματα εδω γιατι θεωρω οτι ειναι "εγω"....οι ημερομηνιες ειναι απλα για ντεκορ, δεν εχουν νοημα..ερωτες, φιλιες, μουσικες..ολα μαζι μπερδεμενα σε καλωδια!
καλη αναγνωση..


Και τώρα τι;

14:15 Από το πρωί χίλιες φορές:θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω! Αυτό ήταν !Φεύγω.. ξεκίνησα! Όπως πάντα θέση παράθυρο, μουσικούλα, χαρτί και το μυαλό να ταξιδεύει πιο γρήγορα από το λεωφορείο! «Τώρα πώς θα φύγω; Αυτό πες μου..» Ακόμα περιμένω..


14:45 Τι βροχή και αυτή; Τι αέρας; Δεν λέει να σταματήσει.Κλείνω τα μάτια αλλά ο ύπνος δεν έρχεται.. με αρνείται και αυτός. Μετράω αυτοκίνητα, κολώνες, χιλιόμετρα. Και τώρα τι; Τίποτα. «Ακόμα δεν έφυγες και μου λείπεις» Γι αυτό βρέχει! Κάποιος λείπει, ..πόσοι πονάνε όμως ; Δεν πάει άλλο.. όχι άλλη σκέψη. Θα κοιμάμαι εγώ για να ονειρεύεσαι εσύ (που είπε και μια ψυχή).

15:30 Εδώ που είμαι δεν βρέχει.. Δηλαδή δεν μου λείπεις πια; Αυτό ήταν; Ουφ!Και είχα αρχίσει να ανησυχώ! Ωραία..θα κλείσω το τετράδιο και θα χαζέψω απέξω! Ίσως κοιμηθώ πάλι .. ΑΚΥΡΟ..λάθος έκανα, βρέχει! Ρίχνει μικρές μικρές ψιχαλίτσες..ίσα για να μου θυμίζουν τα χιλιόμετρα. Πάμε αργά..κίνηση! Προλαβαίνω να κατέβω; Πόσες φορές το ίδιο τραγούδι; Μία για μένα, μία για σένα, μία για τις ευχές μου, μία για τις δικές σου.. οι υπόλοιπες για να ριζωθεί η φωνή της τύπισσας μέσα μου, να μπορώ να κλαίω χωρίς να τρέχουν δάκρυα. Να βάλω το 4; Τι θα γίνει αν φύγει και ένα δάκρυ τώρα; Δεν με βλέπει κανείς..

16:20 Σε λίγο φτάνω..αρχίζω και βλέπω γνωστά μέρη! Τίποτα άλλο γνωστό.. Βρέχει πιο δυνατά τώρα, αυξάνεται η ένταση της..αντιστρόφως ανάλογη με τα χιλιόμετρα! Γκρι και ο ουρανός..ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΚΡΙ! Και τώρα τι; Τίποτα. Ο χρόνος μου τελειώνει και αυτός.. Ψάχνω τις τσέπες μου..στη μία το κινητό να περιμένει (απελπιστική «ηρεμία») και στην άλλη η μάσκα! Αυτή που κρύβει τα από μέσα.. Το κίνδυνο τον ξέρω, μην ανησυχείς μαμά.. θα προσέχω, θα κοιτάω κάτω( είναι μια θλίψη που έχω στα μάτια ).. Βάζω τη μάσκα μου, παίρνω μεγάλη ανάσα και κατεβαίνω..

Με τις υγείες μας..

cd : Alanis Morissette, MTV Unplugged, I was Hoping(7) και What I would be good (4)

( Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου , 2003 2:03 am )

Ξέχασα;

Κάποιες στιγμές τα κατάφερνα και σε ξέχναγα.. δεν σκεφτόμουνα δεν κοίταγα κινητά, μηνύματα, τραγούδια, βιβλία,τίποτα! Δεν τα έβλεπα.. έκανα πως δεν έβλεπα.
Είχα τύψεις που δεν είχα τύψεις. και έλεγα «δεν γίνεται.. θα πάρει.. δεν ήταν όλα ψέματα. Τα εννοούσε.. αποκλείεται να μην τα εννοούσε! Για μένα νοιάζεται και θα πάρει να μου εξηγήσει..!» Πέρναγαν οι μέρες. Τίποτα. Είπα πως πρέπει να θυμώσω αλλά δεν τα καταφερνα..η στεναχώρια και η πίκρα δεν έδιναν τις θέσεις τους πουθενά.. μόνο μεγάλωναν και μεγάλωναν και μεγάλωναν ! Δεν σε σκεφτόμουνα πια. Κάποια βράδια μόνο σε έβλεπα στον ύπνο μου και ξυπνούσα από χαρά.. «είδες; Ήρθε..». Όνειρο ήταν! Κρίμα.. νόμιζα πως αυτή τη φορά δεν έκανα λάθος! Και τώρα τι; Λένε ότι παίρνεις αυτό που αξίζεις! Μάλλον είχα πάρα πολλά και κάτι έπρεπε να φύγει. «Όνειρο ήταν λοιπόν, πάει πέρασε» .
Ευτυχώς κατάλαβα ότι η πραγματική ζωή αρχίζει εκεί που τελειώνουν τα καλώδια

( Τετάρτη 14 Απριλίου, 2004 10:38 pm )

...

σε τι μετριέται η αγάπη; έχω δύο μέρες που ανακυκλώνω σκέψεις!Η αγάπη τελικά σε τι μετριέται;Μπορεί να μου απαντήσει κάποιος;..Σε κιλά;..σε τόνους;..σε λίτρα; Ποιός αγαπάει πιο πολύ;Ποιόν αγαπάς πιο πολύ;..Σαν τις ερωτήσεις που μας κάνανε μικρά.."τον μπαμπά ή τη μαμά;"..και εσύ κοίταγες μία τους γονείς και μια τον/την περίεργο/η και απαντούσες όλο χάρη.."και τους δύο το ίδιο"..και όλοι ήταν ευχαριστημένοι! Αυτό ήταν μάλλον και το πρώτο μου ψέμα..δεν υπολογίζω μικροψέμματα "διευκολυνσης"! Όλοι δεν τα κάνουμε;

Εμένα λοιπόν μου αρέσουν αυτά..πχ.."όχι,όχι δεν σε ξέχασα..απλά χάθηκα από όλους"!Σε κάνουν να κοιμάσαι πιο ήσυχη τα βράδυα..δεν με ξέχασε λες..χάθηκε από όλους! ή "Θέλω να είμαστε φίλοι"..είπε ότι θέλει,δεν είπε ότι μπορεί κιόλας!Κάτι είναι και αυτό! Ένα ψέμα πρωί,μεσημέρι,βράδυ..ανά 8ωρο..(σαν την αντιβοίωση) και όνειρα γλυκά!

Τα όνειρα μου ζουν μέσα σε παραμύθια ..."κόκκινη κλωνά δεμένη,στο ανεμίδι μπερδεμένη,βάρτση κλώτσο να κυλήσει,παραμύθι να αρχινήσει".. Αλήθεια..αν αγαπάς φεύγεις,ξεχνάς..αφήνεις; Μπορείς άραγε;..εγώ ¨μάλλον δεν μπορώ.. Εσύ πως τα κατάφερες;

( Τρίτη 20 Ιουλίου, 2004 8:46 pm )


γκουντ!

Έχω μέρες να σου μιλήσω..είμαι σε περίοδο αποτοξίνωσης.Χτες δεν άντεξα και σου έστειλα μήνυμα..βέβαια άλλα ήθελα να πω και άλλα έγραψα. Τι να πρωτοπεις σε 160 χαρακτήρες; Ειλικρινά δεν ήθελα να απαντήσεις..θα είχα και έναν λόγο να σου θυμώσω. Ο άλλος..ξέρεις..αυτός που λέω στους φίλους..ότι δεν ήσουν αυτό που ήθελα, δεν.. πια δεν πείθει ούτε εμένα.
Ντρέπομαι να στο πω αλλά έκανα κάτι πολύ κακό!Βρήκα άλλον..εναν σαν εσένα..ε..δηλαδή όχι ακριβώς.Δεν σου μοιάζει..ούτε στα μάτια,ούτε στα χείλη,ούτε στα μαλλιά που ποτέ δεν φτιάχνεις και μπαίνουν στα μάτια σου. Ο άλλος τα έχει πολυ μακριά..και ξέρεις..μου μιλάει πιο όμορφα..πιο γλυκά.Αλλά παρόλα αυτά είναι σαν εσένα..με κάνει να χαμογελάω και έτσι κοιμάμαι πιο ήσυχη τα βράδια.. Κάπου μέσα μου είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις γιατί το κάνω..και σου ορκίζομαι δεν έχω κάνει τίποτα μαζί του. Μόνο κάτι χαζά φιλιά στο μάγουλο..όπως οι έφηβες φιλενάδες.

Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω.Αρχίζω και πιστεύω πως μιλάω τόσο σιγά που δεν με ακούς.Ίσως και να μην με βλέπεις..σίγουρα όμως δεν βλέπεις αυτό που βλέπω. Αν κάνω μια αναπάντητη θα θυμηθείς τι σημαίνει; Δυο; Τρεις;..Έτσι και αλλιώς πάει η αποτοξίνωση.
Αχ μωρέ.. Μου λείπεις.. Μου λείπουν οι μέρες που υπήρχα μόνο εγώ.."
με τις υγείες μας..

υγ: "αν θυμηθείς το όνειρο μου σε περιμένω να ρθεις"..θέλω κάποιον να μου κρατάει το χέρι..

( Σαββατο 28 Αυγούστου, 2004 8:06 pm )