"εξω ο καιρος βροχερος"

Που να σαι τώρα που γυρνάς
Ποιο κύμα σε παίρνει
Πιο όνειρο τσαλαπατάς
Και ποιος σ’ ανασταίνει
Ποιος δρόμος σε κρατάει μακριά
Από το ταξίδι
Ποιος έρωτας σε λαχταρά
Ντυμένος σαν φίδι
Ποια λόγια ανάβουνε ξανά
Σκόρπιες σου στάχτες
Ποια ψεύτικα μοιραία θα
Ποιες αυταπάτες
Ποια ευτυχία ξεδιψάει
Στα δάκρια σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει
Μέσα απ’ τη φωτιά σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει

Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς
Γύρισε πίσω
Δεν θέλω στα όνειρα μου μοναχά
Πια να σε βρίσκω
Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς

Γίνανε όλα βιαστικά
Και με παρασέρνουν
Μα ζαλισμένη μου καρδιά
Μακριά μου σε παίρνουν
Συνήθιζα να προσπερνάω
Τώρα θυμάμαι
Τα πιο μικρά σου μυστικά
Και να που φοβάμαι
Να μάθω τώρα να γελάω
Να μάθω να χάνω
Να μάθω να σ’ αναζητάω
Να μη σε φτάνω
Να μάθω να σ’ αναζητάω
Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς
Γύρισε πίσω
Δεν θέλω στα όνειρα μου μοναχά
Πια να σε βρίσκω


εχω καποιες ωρες που το ακουω..
το εβαλα να το ακουσουμε ολοι μαζι..

δεν ξερω τι ειναι αυτο που κανει τις μερες τοσο μαγικες.ισως "η πενταμορφη και το τερας" σε κινουμενοσχεδιοπου ειδα χτες το βραδυ. μπορει να ειναι και το τηλεφωνημα στις 3 το πρωι αλλα θεωρω οτι ειναι πιο πιθανο να ειναι το κουδουνι μου στις τεσσερις το πρωι ή..μηπως η επισημη αρχη των διακοπων μου;
ειμαι επιτελους σπιτι, (ναι, απο εθνικη) και γευομαι την οικογενειακη θαλπωρη!

δυσκολη μερα ε;
καλο και ηρεμο βραδυ