Παραμυθουπολη

Monday, May 05, 2008

παμε παλι...

λοιπον...

μπεμπης = γιωργος ή γιωργος = μπεμπης.

ειναι γεγονος.χτες ο μπεμπης μας πηρε ονομα. βουτηξε σαν
κυριος και δεν ακουστηκε καθολου. ηταν γεναιο αντρακι.
ακομα αν μου πουν ο γιωργος, λεω "ποιος γιωργος;"

δεν ξερω καλα μου παιδια. οι λεξεις μου φαινονται τοσο
μικρες για να σας μεταφερω τα συναισθηματα.αυτο το παιδακι
ειναι το μικρουλακι μας. καθε φορα που γελαει δεν
υπαρχει τιποτα αλλο . δεν υπαρχει αγχος, κουραση, σκεψεις,
πονος. τιποτα. μονο το κοντο μου ανθρωπακι.

καταταλλα, γιατι βλεπεις υπαρχουν και αλλα πραγματα, ειμαι στο
χωριο. μετραω αναποδα τις μερες για να τελειωσουν τα σχολεια.
α!και ενα περιστατικο για να καταλαβετε οτι η ανοιξη πειραζει τα
παιδια περισσοτερο..

ειμαι με τα παιδακια μου και με πειθουν για διαλειμμα να τα
παω στις κουνιες. πολυ σοφα λοιπον κανουμε τον κυκλο των κανονων
και λεμε κανονες που πρεπει να τηρησουμε στο διαλειμμα για την
ασφαλεια μας..

με τα πολλα εχουμε
κανονας νουμερο 1 : δεν τρεχουμε γιατι θα ιδρωσουμε και θα κατσουμε
σε μια σκια και θα φυσαει ο αερας και θα αρρωστησουμε και θα παμε
στο ΣΟΝΟΚΟμείο.

κανονας νουμερο 2 : δεν ανεβαινουμε αναποδα στην τσουληθρα, στην
κουνια και στο μονοζυγο γιατι η κυρια λεει αυτα να τα κανουμε με
την μαμα και οχι με την κυρια. (τα σκατοπαιδα)

κανονας νουμερο 3 : δεν πεταμε πετρες και αφηνουμε το φιλο μας
να κατεβει απο την τραμπαλα οποτε θελει χωρις να τον κραταμε ψηλα.

οταν λοιπον τα ειπαμε αυτα και κατεβηκαμε στις κουνιες , μετα απο 2-3
λεπτα καταλαβα οτι ειχαμε ξεχασει εναν ΒΑΣΙΚΟ κανονα. ΔΕΝ τσιριζουμε.

καλα μου παιδια τι πονοκεφαλος. βεβαια γελασα γιατι ο σπυρος ο μικρος
ηθελε να μου πει ενα τραγουδι οσο εκανε "κανονικα" κουνια..(εσεις
βαλτε τη μουσικη και την φαντασια)

"χερια ψηλα και ολα τα θτανω, ελα να παμε απ΄την αγαπη πιο πανω
χερια ψηλα δως μου να παω σε ενα θεο εκει ψηλα τον θτανω"

ακομα γελαω.
αντε σκορπιες καληνυχτες.ας τις μαζεψει οποιος θελει, εγω δεν σκυβω..