μπαγιατικη τριτη

ειναι μια απο εκεινες τις μερες που το ματι δεν ανοιγει. θελεις να ξυπνησεις στις 10. πρεπει να φτιαξεις το σπιτι επειδη ερχεται η αδερφη σου, ελειπε μερες, και αν το δει ετσι μαλλον θα ξαναφυγει για κανα χρονο. με τα χιλια ζορια καταφερνεις να σηκωθεις στις εντεκα και μιση. καπου μεταξυ αραγματος στον καναπε και γουλιας γαλα με νες καφε,θυμασαι πως εχεις μιλησει στο τηλεφωνο. χμ..τι ειπες? ψαχνεις στα μηνυματα και ευτυχως καταλαβαινεις. να και κατι που δεν θα σε κανει εξτρα ρεζιλι σημερα. αρχιζουν σιγα σιγα να λειτουργουν τα οργανα και οι αισθησεις κανονικα. συμμαζευεις λιγο το χαος, μονο για να δειχνει λιγοτερο χαος. ειναι ωρα για την ερμη εργασια που παραδιδεις σημερα και την παλευεις απο την προηγουμενη πεμπτη. θεμα: "συνεργασια με το απιτι" . εχεις γραψει μια γραμμη :"ο σημαντικος ρολος της οικογενειας ειναι γνωστος και αδιαμφισβητιτος σε ολους καθως.." . ωπα..μαλακιες λες, μιση προταση ειναι. ξαφνικα θυμασαι τον ταχυδρομο και λες να τσεκαρεις. κατεβαινεις και σε περιμενει μονο του το μαυρο, βρεγμενο και δυστυχως ΑΔΕΙΟ κουτι. σιχτιρια..τσαμπα κατεβηκες. ο μηχανισμος αμυνας σου,λειτουργει περιφημα και απλα καθεσε παλι στον καναπε. ο γκλετσος , η ελενη , η ταμτα δεν εχουν να σου πουν τιποτα. ουτε καν ο γρηγορακης. καταντια. τυψεις πετανε πανω απο το κεφαλι σου.. "την εργασια! την εργασια!" ψιθυριζουν. μηπως ηρθε η ωρα; αναρωτιεσαι και λες να κανεις την πρωτη κινηση με αργους ρυθμους και να πας στο γραφειο. ανοιγεις πισι, βρισκεις χαρτια, μολυβια, γομες(απο αυτες και αν εχεις ενα σωρο), και πριν προλαβεις να κανεις την κινηση κλειδι και να ανοιξεις τις σημειωσεις "γνωστικο μερος 1ο" χτυπαει το ρημαδι.
μαμα σπίκινγκ:"καπου στις 2 να κατεβεις να βαλεις μακαρονια, εχω βαλει κιμα".
ενταξει..οχι οτι σε πειραζει, μακαρονια ειναι, δεν ειναι μουσακας. ξαναγυρνας στο γραφειο ελπιζοντας πως οι μηχανισμοι αμυνας κοιμουνται απο την βαρεμαρα.
καθεσαι και κανεις ποστ..

σιχτιρια και παλι! αν δεν κανεις την εργασια,δεν θα συνεχισεις το ποστ.

(συνεχιζεται..)