Παραμυθουπολη

Sunday, September 18, 2005

τσαμπα και σπαρταραει..

σκεφτομουν καιρο να το γραψω και ελεγα "μπαααα..αστο μωρε, που να θυμαμαι τωρα" . σημερα ειλικρινα δεν εχω τιποτα αλλο καλυτερο να κανω απο αυτο.

ε λοιπον δεν μπορεις να φανταστεις ποσο πολυ μοιαζουμε! με τον καιρο βγαινουν ολο και πιο πολλα κοινα σημεια! στην αρχη ηταν ο τοπος. ειμασταν και οι 2 μας "στα συννεφα". το θεωρησα καλη αρχη αλλα μεχρι εκει. μετα νομιζω ηταν τα παραμυθια, εγω τα ελεγα και εσυ τα ζουσες! το οτι με προσεξες ηταν μια καλη αρχη, αλλα που να μου παει ο νους μου λες; το ειχα πει νομιζω μια φορα και στην αννα, πως εχω βαρεθει να σκεφτομαι κατι πολυ μακρινο και να γινεται. και τσουπ! μου μπηκε η ιδεα. ειπα αποκλειεται! απο που και ως που; απο εδω ως εκει μωρη, δεν ειμαι πολυ χαζη ωρες ωρες ; (ευγενια πανω απο ολα καλο μου παιδι)

ενα ωχ βγηκε μονο στην αρχη, μετα σκεψη και παζλ. εκοβα, εραβα, διαβαζα, μετεφερα και συγκρινα. ωπα..για κατσε! μα αν αυτο εδω ειναι ετσι, τοτε και εκεινο ειναι ετσι!

α χα! κατεληξα : να λοιπον γιατι ταιριαξαμε εμεις εστω και αν δεν σε "ξερω". γοητευτηκαμε απο τον ιδιο ανθρωπο και αυτο μαλλον δεν ειναι τυχαιο, ε; βεβαια νομιζω πως εσυ το ειδες παρτιωτικα. ισως ετσι να ημουν και εγω τοτε, σεπτεμβρης ηταν παλι, μονο που εγω τραβουσα τα σχοινια για να τεντωσει το δερμα, πηρα και ενα μεγαλο μπλε κουτι και εβαλα μαζι και την καρδια μου, για να μαθω μετα απο ενα μηνα ακριβως οτι ολα πεταξαν. γιαυτο φοβαμαι και για σενα. οχι και εσυ ρε, καμια εσυ, καμια αλλη.

ισως τωρα να εχουν αλλαξει τα δεδομενα. ισως αυτη η "αγαπη" να ειναι ιδανικη. εσυ να εισαι αυτο το αθικτο σωμα που ζητουσε , και αυτος να ειναι αυτο που σου λειπει. αν εχω δικιο μεχρι εδω και το πετυχα, υπαρχει ενα υπεροχο στοιχειο που με κανει και χαμογελαω. τον ξεκολλησες και τον εκανες να φυγει, "γιατι δεν ειχε αλλη επιλογη". αν εσυ εισαι υπευθυνη γιαυτο, τοτε εγω χοροπηδω απο τη χαρα μου, γιατι 2 ανθρωποι που εκτιμω βρηκαν τροπο να ειναι μαζι και ας εχουν τοση αποσταση μεταξυ τους.

υ.γ αν ολο αυτο σου λεει κατι, ξερεις που θα με βρεις ;)