τουρλου αν και δεν τρωω μελιτζανες

θεοδωρα: με το κομμωτηριο να παιξουμε
αλεξανδρος: οχι, με τα ζωακια, να ειμαστε πιθακακιαααα!
θεοδωρα: οχι ρεεεε..να παιξουμε στο κομμωτηριο, να χτενισουμε την κυρια.
αλεξανδρος: εγω θελω ζωακια.
θεοδωρα: καλα. δεν θα παιξουμε.

περασαν 5 ντεφτερολεπτα

θεοδωρα: θα παιξουμε κομμωτηριο τελικα;
αλεξανδρος: ενταξει, αλλα θα ειμαστε σκιουροι.
θεοδωρα: ενταξει.

τρελαινομαι με τον τροπο που τα μικρα μου λυνουν τις διαφωνιες τους. ο προηουμενος διαλογος εχει γινει πολλες πολλες φορες και η καταληξη του ειναι σχεδον παντα η ιδια. αλλαζει μονο οταν τρυπωνουν "γκρινιαρουληδες" στις τσεπες τους. τους "πετανε" στα σκουπιδια και τελειωσαμε :)

δεν εχω ιδεα γιατι μου ηρθε να γραψω αυτο. αλλο ειχα σκοπο. να σας πω οτι φευγω. με το μυαλο, με την καρδια και ελπιζω και συντομα με τα κτελ. μια ετσι μια αλλιως. οπως ειπα και στην ελσα "την παλευουμε με οτι εχουμε, αν θες πες το αγαπη, αν θες αναγκη". τελικα μηπως αυτα ταυτιζονται; ατιμο πραγμα το μυαλο, κανει παντα του κεφαλιου του. γι'αυτο φοβαμαι.

υ.γ 1) χτες, με την ταινια, εκει που αυτη πηρε αγκαλια την οικιακη βοηθο και της ειπε οτι την αγαπαει, βουρκωσα. Σσσςςς, μην το πεις πουθενα. κρατηθηκα και δεν εκλαψα. τωρα δεν θα χωρισουμε, ε;;;
υ.γ 2) κλησεις χωρις αριθμο ειναι κλησεις χωρις ψυχη.