στη μοσχα αδερφες μου, στη μοσχα!!

μαλλον το εχει ο σεπτεμβρης. ειναι αυτη η αισθηση οτι ολοι
εχουν κατι να κανουν, εχουν να φτιαξουν προγραμμα για το χειμωνα,
εχουν να δουν τι ταξη θα παρουν, να οργανωθουν, να ψωνισουν, να, να,
και εγω βαριεμαι απο το πρωι ως το βραδυ. ελεγα να παρω οργανωτηρι
αλλα μετα σκεφτηκα να γραφω τι? τι γινεται στο greys anatomy? και ποσο
περπεταω καθε μερα?

χτες εφτασα πατο. μου ηρθαν ολα μαζι και σερνομουν απο
καναπε σε κρεβατι και τουμπαλιν.
ισως ειναι και ο καιρος που σημερα φωναζει πως χειμωνιαζει και
πρεπει να τον παρουμε σοβαρα. οχι, δεν θα παω ακομα τζαμπο
να ψωνισω σχολικα, ουτε θα παρω ρουχα για την δουλεια
που ισως (χλωμο) με παρουν. οχι ακομα τουλαχιστον. 

ενα χρονο πριν ελεγα αντε να μπω στον ασεπ να ησυχασω, τωρα λεω
αντε να μπω σε αυτην την δουλεια να ησυχασω. μαλλον ο ανθρωπος
δεν ειναι ποτε ευχαριστημενος. το χειροτερο ειναι οταν ολη η καλη του
διαθεση και τα πραγματα που θελει να κανει, να αγορασει, να δει, να
μαθει εξαρτουνται (ετσι δεν ειναι το ρημα? ) απο ενα και μονο ΑΝ.
ΑΝ χ τοτε f(x) = :)))

μακαρι αυτος ο καλος κυριος που εχει το σχολειο να διαβαζει
το μπλογκ μου και δει ποσο θελω να δουλεψω, οχι μονο για οικονομικους
λογους, αλλα κυριως για την ψυχικη μου υγεια. εμ..2 χρονια μακρια απο
παιδια ειναι πολλα. και εγω σιγουρα χωρις ωδειο, ορχηστρα, σεμιναρια
ή ταξιδια αντεχω. χωρις παιδακια ομως ποσα να αντεξω η ερμη? 

μετα απο ολες αυτες τις σκεψεις σκεφτομαι οτι ειμαι ηλιθια. σε ενα χρονο
ακριβως, δεν θα υπαρχουν αυτα τα προβληματα. θα υπαρχουν αλλα. θα εχω
λεφτα αλλα εκει που θα διοριστω πιθανοτατα δεν θα υπαρχει ωδειο.
ειδετε καλα μου παιδακια. φαυλος κυκλος.

δεν βαριεσαι, παω να πλυνω την κουζινα για να μεγιουρεψω. θα ασκηθω και
λιγο γιατι με κοβει που με κοβει η λορδα τουλαχιστον να κουνιεμαι να βοηθησω
για ενα καλυτερο και κυριως "μικροτερο" αποτελεσμα.

γιαπππ !!! ηθικο διδαγμα : ΜΗΝ ξεκινας ποτε διαιτα αν περιμενεις να
αδιαθετησεις.

στα πατωματα καλα μου παιδια, στα πατωματα!