κοκκινη κλωστη δεμενη....

μια φορα και εναν καιρο..στο βασιλειο του Καποτε, ζουσε ενας γερος, πολυυυ γερος που τον ελεγαν γερο-Χρονο. Ο γερο - Χρονος περνουσε την ωρα του γυριζοντας ξανα και ξανα την κλεψυδρα του, μερα και νυχτα για να μπορουν ολοι να καταλαβαινουν πως οι ωρες περνουν και ο χρονος κυλαει. δουλευε ακουραστα ο καημενος ο χρονος, δεν αφηνε στιγμη απο τα ματια του την κλεψυδρα και ηταν παντα ετοιμος να φωναξει πως περασει μια ωρα, και υστερα και αλλη..και αλλη...

αλλα, μια ωραια μερα.. ή μηπως ηταν νυχτα. ναι! μια ωραια νυχτα ο κουρασμενος γερος αποκοιμηθηκε. και η αμμος κυλησε και κυλησε, ωσπου σταματησε. και οι ωρες επαψαν να περνουν.

Οι ανθρωποι προσπαθησαν να τον ξυπνησουν μα αυτος δεν μπορουσε ουτε καν να ανοιξει τα ματια του. τοτε ηταν που εγινε το μεγαλο κακο, ο φουρναρης ξεχασε να βγαλει τα καρβελια απο το φουρνο και καηκαν ολα. τα παιδια αργησαν να πανε στο σχολειο και οι δασκαλοι βρηκαν αδειανες τις ταξεις. μα και οι μαμαδες, δεν ηξεραν ουτε ποτε να ξυπνησουν τα παιδια τους, ουτε ποτε να ετοιμασουν τα φαγητο. ολοι φωναζαν.."ο χρονος σταματησε, συμφορα που μας βρηκε!!!"

ο καλος βασιλιας στεναχωρεθηκε, δεν ηξερε τι επρεπε να κανει. Το σκεφτηκε απο εδω...το σκεφτηκε απο εκει..φωναξε μαλιστα και τους αυλικους να τον βοηθησουν γιατι ειπε "καλυτερα σκεφτονται πολλα μυαλα μαζι παρα ενα μονο του".. και ειχε δικιο. σκεφτηκαν κατι πολυ καλο!!!

"ακουσατε ακουσατε" φωναξε ο ντελαλης, "ο βασιλιας ταζει το χερι της κορης του στο γεναιο και ατρομητο παλικαρι που θα δεχτει να παρει τη θεση του γερου- Χρονου και να κανει τη δουλεια του"

Τυχαια απο εκει περνουσε ενας νεος κλειδαρας, που σκεφτηκε αυτα τα λογια και πηγε να βρει το βασιλια...

-"Βασιλια μου, εγω μπορω να κανω τις ωρες να ξεκινησουν παλι, αλλα...δεν θα παρω εγω την θεση του γερου - Χρονου. Ο χρονος θα κυλησει μονος του.."
-"Μα αυτα δεν γινονται. δεν μου λες αληθεια"
-"Θα ερθω σε πεντε μερες και θα δεις, ετσι και αλλιως δεν υπαρχει αλλη λυση."
και πραγματι, ο βασιλιας δεχτηκε!

Για τις επομενες πεντε μερες κανεις δεν ειδε τον νεαρο κλειδαρα. Ηταν μεσα στο εργαστηριο του και δεν σταματουσε καθολου την σκληρη δουλεια. Το φως δεν εσβηνε καθολου, τα εργαλεια εκαναν συνεχεια θορυβο...και το πρωι της εκτης μερας ο κλειδαρας πηρε ενα δεμα και πηγε στο βασιλειο. εκει τον περιμεναν ολοι..

ανοιξε το δεμα και ολοι φωναξαν..."αααα....τι ειναι αυτο που συνεχεια τικ τακ και κατι βελη γυρνανε γυρω γυρω;" πριν προλαβουν να τελειωσουν αρχισαν να χτυπανε καμπανες και ο βασιλιας τρομαγμενος ειπε:

-"τι ειναι αυτο που κανει σαν καμπανα εκκλησιας τετοια ωρα;"
-"Βασιλια μου", ειπε ο κλειδαρας, "μην φοβασαι, ειναι μηχανημα που μετραει τις ωρες. χτυπησε δεκα φορες γιατι η ωρα ειναι δεκα. θα χτυπησει εντεκα φορες οταν η ωρα θα ειναι δωδεκα".

ο βασιλιας το κοιτουσε και το ξανακοιτουσε ολη την ωρα. δεν μπορουσε να το πιστεψει. εμεινε ολο το βραδυ ξυπνιος και μετρουσε τις ωρες μαζι με το μηχανημα. οταν βγηκε ο ηλιος διεταξε του αυλικους να γυρισουν ολο το βασιλειο και να μεταφερουν τα καλα νεα! ο χρονος αρχισε παλι να κυλαει, χαρη στο νεο κλειδαρα που εφτιαξε ενα μηχανημα, που απο τοτε φωναζουν ρολόι, και δεν προκειται να σταματησει ποτε. Ο νεαρος κλειδαρας πηρε για γυναικα του την κορη του βασιλια και εγινε ο "πριγκηπα του Χρονου".και ζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα!!!

ενα απο τα παραμυθια που αφηγουμαι στα παιδακια μου..αποδειξη οτι ο χρονος κυλαει και θα κυλαει και θα κυλαει..

για τον Crazy Monkey : )