Παραμυθουπολη

Thursday, June 15, 2006

απο τον οκτωβρη..

νομιζω πως περιμενα αυτη τη στιγμη.

οταν δεχτηκα να παω στο νηπιαγωγειο δεν ημουν στα καλυτερα μου. ολοι ειχαν τις δουλειες τους, τις σχολες τους, τα μαθηματα τους, γενικα την ζωη τους και εγω στο κενο. οταν πηρα πτυχιο, εφυγα απο την αθηνα χωρις καν να το αποφασισω και φοβομουν οτι δεν ηταν για καλο. μου προσφερανε την δουλεια και αμεσως ειπα ναι.οι συνθηκες δεν ηταν οι καλυτερες.

ξεκινησαν οι μηνες με δεκα ζουζουνια να κρεμονται απο τα χειλη μου. να με κανουν να χαμογελαω, να παιζουμε και να γελαμε. με τον καιρο ηρθαν οι αλλαγες. οι αγαπες, οι αδυναμιες, η γνωση εφεραν την σχεση μου με το καθενα τους αλλα και μεταξυ τους σε αριστο επιπεδο.

τον νοεμβρη φταιξαμε σαλιγγαρια με φακες και φασολια.
τον δεκεμβρη γραψαμε γραμματα και ηρθε ο αγιος βασιλης με τα δωρα.
τον γεναρη καναμε για τα ζωα που μενουν στους παγους.
τον φερβουαριο φτιαξαμε αποκριατικες μασκες και καναμε παρτυ.
τον μαρτη φτιαξαμε στεφανι και λουλουδια.
τον απριλη, πασχαλινες καρτες και κερια.
τον μαη ξεκινησαμε προβες και τελειωσαμε και την αλφαβητα.
τον ιουνη υποδεχτηκαμε το καλοκαιρι με μπρατσακια εξω.

ΚΑΙ χτες καναμε την γιορτη μας και δωσαμε ενδεικτικα κρεμασμενα σε μπαλονια με ηλιο.


θυμαμαι συνεχεια κατι απο το σχολειο και χαμογελαω.
την κατιανα και τον κωνσταντινο που ειπαν το "ρο". τον δημητρη που τον "κοβορευαν" ολοι. την θοδωρα με τον αλεξανδρο, το ζευγαρι του σχολειου. τον δημητρη με τα μουτρα καθε πρωι "παλι με ξυπνησε η μαμα". τον διονυση που στεναχωρεθηκε γιατι "εμεις, οι καρεκλες, η ταξη, ολοι-ολοι ειμαστε πανω σε μια μπαλα" (για την γη μιλουσε) . τον φοιβο που μου ελεγε καθε δευτερα τα αποτελεσματα απο τους ποδοσφαιρικους αγωνες. την ιωαννα που αργησε να μιλησει αλλα τα ειπε ολα μαζι μαζεμενα.ακομα και τον αντρεα που ηρθε μονο για ενα μηνα.

απειρες μικρες στιγμες που με εκαναν να νιωσω υπεροχα, αφθονες αγκαλιες και φιλια που πηρα χωρις ξνα περιμενουν ανταλλαγμα, δεκα μικρα τερατακια που καποτε θα με χαιρετησουν στον δρομο και δεν θα τα γνωρισω.

για ολα αυτα και για αλλα τοσα που δεν λεγονται με λεξεις, σημερα ειμαι η πιο ευτυχισμενη νηπιαγωγος του κοσμου.

καλα μου παιδακια κερναω παγωτο πεπονι, φραουλα, ροδακινο, με σιροπι βυσσινο στο μπαλκονι. καλα να ειστε! καλο καλοκαιρι να εχουμε!