Παραμυθουπολη

Monday, June 11, 2007

ωρα να χωσουμε προς πασαν κατευθυνση.

υπηρχε παντα μια εννοια στο μυαλο μου, ο χρονος. τον θεωρω
πολυτιμο αγαθο που πρεπει να προσεχεις σαν τα ματια σου.
μαλλον γιαυτο φοβαμαι και το κακο ειναι οτι ετσι οπως ηρθαν
τα πραγματα θα φοβαμαι για καποιο καιρο ακομα.

ενα αλλο σιγουρο θεμα που μου προκαλει ιδια συναισθηματα ειναι
η αγνοια. να μην ξερω πραγματα που πρεπει να ξερω και με αφορουν.
ειδικα για την υγεια μου.

σε αυτα τα δυο (φοβος χρονου + αγνοιας) προσθεστε την πιπολογια.
(πιπολογια= λογια που λεει καποιος πιπας, απλα για να τα πει, συνηθως
εχουν να κανουν με ιατρικη, παιδαγωγικα, οικονομικα, πολιτικα, κοινωνικα
και φυσικα θεματα θρησκειας που κατεβαζει το ηλιθιο μυαλο του και μιλαει
χωρις να ξερει) . η πιπολογια λοιπον μπορει να μου κανει τα νευρα κορσε.
απειρα σχοινια που σφιγγουν και χαλαρωνουν ρυθμικα, μετατρεποντας
τα νευρα μου σε θηραμα φιδιου που ξεψυχαει στριμοκωλιασμενο.

και τα λεω ολα αυτα για να σας πω οτι τα εχω παρει. και τα εχω παρει
πολυ. ξερετε τι ειναι να μην θες να τα παιρνεις και να μην σε αφηνουν.
ρωταω: ποσα μπορω να λυσω με το φτωχο μου μυαλο; ποσα πραγματα
πρεπει να σκεφτω σε μια εβδομαδα; ποσες εξετασεις μπορω να κανως ποσους
γιατρους πρεπει να δω και ποσες γνωμες να παρω; ποσες σελιδες πρεπει να
μαθω για την οικολογια; ποσες χειροτεχνιες, ποσα παιχνιδια, ποσα κολπα
μπορω να σκεφτω για την κατασκηνωση; ποσα ακομα να σκεφτω για να παει
καλα η παρασταση την τεταρτη; ποσο θα τρεχω την πεμπτη για να ειναι ολα
ετοιμα; ποσα βρακια θα παρω; ποσες μπλουζες; σεντονια; ρουχα; καλτσες;
ποτε θα τα προλαβω ολα αυτα;

22 μερες ειναι πολλες. και εγω αμα μπορουσα θα εφευγα τωρα. θα τα
βροντουσα ολα και θα εφευγα. να ηρεμησω, να αδειασω.

ειμαι 24 χρονων την τυχη μου και δεν μπορω να θυμηθω μια περιοδο που
να μην εχω απολυτως τιποτα ή να μην παιρνω το παραμικρο χαπι απο
θεραπεια. θεωρεις οτι ειναι λιγο αυτο; θεωρεις οτι ειναι κατι που ευκολα
το χειριζεσαι στη ζωη σου; και αν εσυ μπορεις μπραβο. εγω δεν μπορω.

δεν αντεχω να ειμαι 2 εβδομαδες στο περιμενε για να μου πουν εισαι στο
οριο, μπορει να το εχεις μπορει και οχι και συνεχιζουμε με τις επομενες εξετασεις
που και παλι μπορει να μην καθαρισουν το τοπιο.

ποσα να αντεξω? για πες μου.

εχω την ευθυνη της δικης μου παραστασης και θα εχω για 22 μερες την
ευθυνη ολων των μικρων στην κατασκηνωση; να μου πεις αν δεν μπορεις
πηγαινε σπιτι σου. και εγω σου λεω οτι μπορω. αλλα μπορω ηρεμη, καθαρη
απο σκεψεις και ανησυχιες. απο γιατρους και εξετασεις. να μπορω να κατουραω
χωρις να σκεφτομαι ποση κορτιζολη παραγω. χαζο ε;

ποσα να αντεξω; για πες μου.

οταν τα γαμημενα τα αποτελεσματα δεν εχουν βγει ακομα. και να σου πω;
χεστηκα αν δεν περασα. οι προτεραιοτητες αλλαζουν με τρελους ρυθμους.
θελω ομως απλα να ξερω, για να δω τι θα κανω απο σεπτεμβρη, να μπορω
τουλαχιστον να οργανωσω ενα σταδιο της ζωης μου αφου οπως και να εχει
την υγεια δεν μπορω.

ποσα να αντεξω; για πες μου.

ποση υπομονη να εχω με τις πιπολογιες? ποση υπομονη να κανω οταν
εχω "φυσιολογικο μπρατσο" 5 εκατοστα? δεν θυμαμαι, αληθεια δεν θυμαμαι
ποτε να ειπα εισαι ψηλη, μικρος, παχυς, μελαχροινος, χοντρη, ασχημη,
παχουλος και ξερεις γιατι; γιατι απλα δεν με νοιαζει πως εισαι. με νοιαζει
τι εισαι και τι μπορουμε να πουμε μεταξυ μας. ειναι λοιπον παραλογο που
θελω και εγω να με δεις ετσι. σαν εναν ανθρωπο να μιλησεις, να γελασεις,
να παιξεις, να καβγαδισεις και οχι να του πεις "ξεφουσκωσες" τελευταια.

οπως και να εχει, ακομα και αν οντως ξεφουσκωσα ειναι κατι που δεν σε αφορα
ουτε καν εμενα. πιθανοτατα γιατι το βαρος μου ειναι κατι που απο χρονια
δεν ελεγχω, δεν το προσεχω και δεν το αφηνω να με "τραβαει" πισω. με ποιο
δικαιωμα το κανεις εσυ λοιπον για μενα ; ε; ε πιπολογε;

και να σας πω και κατι τελευταιο γιατι κουραστηκα...

δεν ξερω αν θελω να εχω κοσμο διπλα μου αυτες τις μερες. ξερω ομως ποιοι
ηθελαν να ειναι διπλα μου.

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΛΟ Ή ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ:
- περιμενω ακομα καινουργια αποτελεσματα εξετασεων γιατι οι αλλες ηταν στο
οριο και μπορει να εχω το συνδρομο.
- την τεταρτη ανεβαινει η παρασταση μου σε σχολειο της πατρας, οποιος θελει
ας στειλει μεηλ να του πω πως θα ερθει.
- την παρασκευη φευγω για την κατασκηνωση και θα γυρισω 8 ιουλιου. θα
προσπαθησω να κανω και κανα ποστ απο εκει.
- ειμαι κουρασμενη, αγχωμενη, πιεσμενη και με ενα σωρο δουλειες μπερδεμενες
στο μυαλο.

κουραστηκα, θα συνεχισω αλλη φορα το χεσιδι. παντως ετσι δεν θα μεινετε.
"να δεις τι σου ΄χω για μετα".
αυτο.

εγω και το "φυσιολογικο" μου μπρατσο σας ευχομαστε καλη σας νυχτα!!!