ωρα να παρουμε τα βουνα χωρις απωλειες

απο τις λιγες παρασκευες που μενω στο χωριο. ισως η αγωνια της
αυριανης εκδρομης και η πολλη δουλεια να μην μου αφηνει περιθωριο
να σκεφτω τι θα εκανα τωρα στο σπιτακι μου. πρωτα απο ολα ζεστο
φρεσκοσερβιρισμενο φαγητακι του μπαμπα και μετα γλυκος μεσημεριανος
υπνος σε καθαρα σεντονια. τωρα λογικα θα διαβαζα ισπανικα. και μετα
βολτα ή χαλαρο χαζεμα.

ενω τωρα ειμαι στο χωριο. δουλευω βεβαια στον κηπο, τρωω μπισκοτακια
φατσουλες που μου χαρισε μια μαθητρια μου και περιμενω να τελειωσω
να κανω μπανιο, να ετοιμαστω για αυριο, να παρω τα τηλεφωνα μου και
μετα να παρω τα βουνα. κυριολεκτικα. απορω αυτο το αμαξακι μου πως
αντεχει. εγω πως αντεχω δεν ξερω.

εχω και μια απορια (επειδη οπως εχω ξαναπει ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ) οταν
κανεις δουλειες και φτιαχνεις το σπιτι και εχεις και αυλη πρωτα
φτιαχνεις το μεσα σπιτι ή την αυλη; ενημερωστε με παρακαλω γιατι ειμαι
σχεδον σιγουρη οτι κατι δεν κανω καλα..

υ.γ μονο μια σταγονιτσα