σημερα περισσοτερο απο καθε αλλη μερα ζοριστηκα.
δεν εβγαλα το νυχτικο απο τη μαδριτη καθολου, μονο οταν
κατεβηκα για μπανιο, μια το πρωι και το μια απογευμα.
με βοηθαει να μην ξεχναω και να μην αφηνομαι..

δεν εχει νοημα να γραφω πολλα. δεν θελω κιολας να μπαινω
στη διαδικασια. δεν ειναι ωραια αυτη η διαδικασια.
μου αρκει που τα θυμαμαι ακομα ολα..χαμογελα, γελια,
ματιες, μπυρες, το προσωπο μου να σκαει στην τζαμαρια.
ποια μουσεια? ποιοι πινακες? ποιοι ζωγραφοι?

σημερα τα θημηθηκα ολα, για αλλο λογω βεβαια. και δεν
θυμηθηκα μονο αυτα. θυμηθηκα και αλλα που δεν ειναι ωραια.
και δεν θελω να το κανω αυτο.

τωρα με ενα μπουκαλι κρασι νιωθω καλυτερα, παντα με το νυχτικο
πανω μου, γιατι αλλιως δεν .

τελικα δεν γινεται να μηδενιζεις αποστασεις. ουτε χιλιομετρα.
ουτε κυματα, ακομα και αν δεν εχεις μπροστα σου χαρτη. νιωθεις
την αποσταση μεσα σου και καμια φορα , ευτυχως οχι συχνα, νιωθεις
τυψεις που εισαι ακομα εδω, οσο ωραια και αν ειναι.
μια μερα, ενας μηνας, ενας χρονος, ενας αιωνας, ολα φαινονται
καπως. μακρια και αδιαφορα..

7 εκαστοτα , 4μιση εκατοστα και ολα φαινονται διπλα..

δεν μου αρεσει να κανω τους ανθρωπους να νιωθουν ασχημα. το ξερετε,
ολοι το ξερετε αυτο. καλυτερα ομως ετσι παρα να υπαρχουν αμφιβολιες.
αυτος γιατι με κανει? γιατι δεν ρωτησε τι νιωθω? ακομα δεν ειναι σιγουρος?
αν αυτο δεν ειναι αλυτο θεμα τοτε τι ειναι? αν αυτο δεν ειναι προβλημα
τοτε τι ειναι? και δεν ειναι δικο μου προβλημα πια. ουτε αυτο, ουτε αυτος.
οτι ειχα να δωσω το εδωσα και με το παραπανω.
δεν εχω τιποτα αλλο. και αυτο το ξερετε ολοι.
παπαλα..



σημερα η θαλασσα μου ηταν βρωμικη. ειχε μια πρασινιλα σκετη αηδια.
και το ειπα..οτι ειναι εκει ειναι και εδω.


και εγω ειμαι εδω αλλα ειμαι αλλου.




καληνυχτες, λιγο πρασινες

υ.γ το πρωι θα ειμαι περδικι. es una promesa ;)