θεατρο του παραλογου..

καπως ετσι δεν ειναι οταν δυο ανθρωποι λενε ΟΤΙ ΝΑ΄ΝΑΙ?
και καλα συνεννοηση.

τιποτα. νευρικο μας επιανε. η μια ξεφυσουσε και κοιτουσε
το κινητο και εγω , η πιο σοβαρη (λεμε τωρα) κοιτουσα αριστερα
στην οθονη μηπως εγινες πορτοκαλι. τιποτα.

και μετα, και μετα αστα , μετα μπηκε και η αννα και μας απο-
τελειωσε. δυο μουρες κολλημενες στην οθονη και κολλαγε κιολας
η μαλακια. η αλλη η τρελη να με βλεπει και να γελαει και μετα
να ξεφυσαμε και οι 2 μαζι.

μια το ενα μια το αλλο..κρασι, τσιγαρο, και τωρα ενα κεφαλι πιο
βαρυ και απο την αγκυρα του κρουαζιεροπλοιου κουίν μαίρη.
αυτη η αισθηση του "δυσκολευομαι ακομα και να κουνησω γρηγορα τις κορες
των ματιων μου" ειναι οτι πρεπει. με κανει ηρεμη και χαλαρη. ξερεις
και τι αλλο μου αρεσει.. που δεν διαβαζεις οσα γραφω εδω. πολυ μου
αρεσει.. και το κρασι μου αρεσει. αυριο να θυμηθω να παρω και τσιπουρο
γιατι αρεσει στην τρελη και ερχεται ενας δυσκολος μηνας και 4 πιο
δυσκολες ημερες.

εδω γραφω και τα ξερουν ολοι εκτος απο σενα. κοινο μυστικο. αν και δεν
θελει και ιδιαιτερη προσπαθεια να καταλαβεις.
εγω να δουμε ποτε θα καταλαβω.. μια ζωη αδιορθωτη με τις πρωτιες μου.

υ.γ αλλη φορα να προσεχεις τι δωρο ζητας απο τον αγιο βασιλη..
εγω ξερω τι θα ζητησω.