απωλειες

αυτο το ποστ το περιμενει η αννα. ετσι μου ειπε δηλαδη χτες στο τηλεφωνο και ειπα να της κανω την χαρη.

που λετε καλα μου παιδακια αυτες τις μερες η ζωη μου μοιραζεται σε υπνο, σε σκεψη, σε πολλη σκεψη, σε καψιμο εγκεφαλου απο τη σκεψη και σε χαρτονια, μπογιες και τα σχετικα ειδη χειροτεχνιας! κανονιζω ταξιδια με το μυαλο και με χιλια "αν" παρεα.

ε.. χανω την μαγεια.

χανω και εμενα μερικες φορες. εχασα τρια λεπτα απο τη ζωη μου για να περιμενω μια σταλια γραμμη. δεθηκα με κατι που δεν υπηρχε και που μαλλον δεν ηθελα τελικα να υπηρχει. ή μηπως οχι; θυμαμαι και την ερωτηση του αγγελου. ε! δεν ξεχνιεται αυτη. θετικη απαντηση που δεν εβγαινε απο το στομα, ξεκινουσε απο την καρδια και γεμισε εικονες και αγαπη. καπου στο τελος και με μιση αναπνοη δειλα πηρε φωνη.

ε.. ονειρευομαι αγαπη.

ονειρευομαι και βολτες με το αυτοκινητο σε βροχη. να μειωνω αποστασεις. μονο αποστασεις, οχι χρονους ομως. "λενε" οτι περναω φαση. μηπως τωρα συνηλθα; και αν οντως ετσι ειναι αυτο, σημαινει πως δεν θα ξαναγραψω μουσικη; εστω βρε αδερφη (μην τα ξαναλεμε, αδερφο δεν εχω) αυτα τα χαριτωμενα και σαχλα που μου φτιαχουν τη διαθεση και στην καλυτερη αρεσουν και σε αλλους. ξεχασα πως να ειναι να δημιουργω. σημερα εκανα μαθημα μουσικης στο σχολειο. φτιαξαμε τραγουδακι, αυτο μετραει αραγε;

ε.. απωλεια μνημης.

γενικα ξεχναω, ή κανω πως ξεχναω. δεν θυμαμαι ουτε αυτα που πρεπει. θα αρχισω να γεμιζω το σπιτι με πόστ ιτ σαν την αδερφη μου. κιτρινα χαρτακια θα σπανε το ασπρο των τοιχων. αν το θυμηθω θα σημειωσω να ξεχασω ημερομηνιες, λογια και αποκομματα απο εισιτηρια. θυμησε μου σε παρακαλω να ξεχασω.

καλη σας νυχτα καλα μου παιδακια. ενα ευχαριστω στον αλεξ που σημερα μας φιλοξενησε για λιγο στο πισι του, μονο για αυτο το ποστ.