εσυ θα εμβολιαστεις???

εγω ετσι λεω. το ειχα διαβασει σε ενα περιοδικο ιατρικου περιεχομενου πριν καιρο και το περιμενα. ημουν στο αμαξι οταν πριν κατι μηνες ακουσα στο ραδιοφωνο πως πηρε εγκριση και θα κυκλοφορησει. τωρα ειναι θεμα στις ειδησεις. οκ 555 δεν ειναι λιγα, αλλα αν ειναι με αυτα τα χρηματα να δωσω στον τραχηλο μου υγιες μελλον και γεραματα, τα δινω με το ενα χερι στην καρδια και το αλλο βαθεια στην τσεπη. δηλαδη για να καταλαβω, το θεμα γινεται γιατι δεν το πληρωνει η ασφαλεια? και μαλιστα καμια ασφαλεια? δεν με νοιαζει. 555 ευρω ειναι ενα ακριβο κινητο, ενα μηχανακι, μια κεντρικη μοναδα πισι,3 μερες σε σπα, μισθος ενος μηνος για καποιον ιδιωτικο υπαλληλο,ενα χειροποιητο μαντολινο, ζαντες αλουμινιου, αποτριχωση λειζερ στο μπικινι, ενα εισιτηριο για αστραλια, ενα ποδηλατο γυμναστικης, πετρελαιο για εναν χειμωνα και πολλα αλλα που το κουρασμενο μου μυαλο αδυνατει να σκεφτει. στην τελικη τι να τα κανεις ολα αυτα αν παθεις τιποτα "κακο" και δεν προλαβεις να τα χαρεις?
οτι μπορεις να προλαβεις καλο ειναι.

ενιγουέη, θεωρω τον εαυτο μου πολυ τυχερο που το εμβολιο κυκλοφορησε οσο μπορω ακομα να το κανω. αυριο το πρωι θα περασω απο τον νικο (τον σουπερ γοητευτικο φαρμακοποιο μου να μου πει τα σχετικα).

ηθελα να σας πω οτι συγκινηθηκα σημερα. το πρωι επρεπε να κανω κατι αγγαριες , δουλειες των γονιων μου και πηγα απο το σπιτι της γιαγιας μου να αφησω κατι πραγματα(σπανια την αφηνουμε να μενει σπιτι της. συνηθως μενει σε καποιο απο τα παιδια της, ανεβαινει ομως για να βλεπει τις φιλες της). το πατρικο που λετε ειναι ενα μικρο σπιτακι στην παλια πολη. διπλα σχεδον απο το καστρο. εχει δυο ξεχωριστα δωματια και στη μεση ενα μπανιο (ας το πουμε μπανιο γιατι εξυπηρετει αυτο το σκοπο). δεν υπαρχει ντουζιερα αφου εκαναν μπανιο "με το μπρικι". σε αυτα τα 2 δωματια γεννηθηκαν και μεγαλωσαν 2 γενιες, της γιαγιας μου και της μαμας μου. με θυμαμαι μιση σφαλιαρα παιδι να τρεχω στα στενα και να πεφτω στις σκαλες. ναι! απο τοτε ειχα προβλημα με την ισορροπια μου αλλα δεν το εβαζα κατω. εχω την μονη αναμνηση του παππου μου να καθεται στο κρεβατι και να τρεχουμε να τον φιλησουμε με το που μπαιναμε μεσα. θυμαμαι που οι γειτονησσες οταν με ακουγαν (τραγουδουσα και δυνατα τρομαρα μου) εφερναν καραμελες και γλυκα. την κυρα νικη να μου δινει τεραστιες σακκουλες με καραμελες να τις "μοιραστω με οποιον θελω". ημουν βλεπετε το μικροτερο και μαλλον το πιο αστειο. για λιγες μερες καθε χρονο πηγαιναμε και μεναμε εκει ολα τα ξαδερφια . φυσικα το καλυτερο μας. ολη την ωρα εξω για παιχνιδι, τρωγαμε τις φοβερες ομελετες τις γιαγιας (εβαζε οτι ειχε, εχω φαει ομελετα με συκωτακια) και τις απιστευτες μακαρονοπιτες. ενταξει, αυτα που δεν θα ξεχασω ποτε ειναι το καρνέησον που μας επαιρνε κρυφα (γιατι οι γονεις φωναζαν) σε κουτια σαν το νουνου και που κυνηγουσε το αμαξι καθε φορα που φευγαμε.

ολα αυτα μου ηρθαν στο μυαλο το πρωι. στεναχωρεθηκα παρα πολυ γιατι αν και το σπιτι αυτο ειχαν πει πως θα "περασει" σε εμας δεν το βλεπω να γινεται. οι ανθρωποι γινονται απλιστοι οσο περνανε τα χρονια. δυστυχως ετσι οπως παμε θα πουληθει και θα παει σε αλλη οικογενεια. νομιζω πως δεν θα αντεχω να περναω απο εκει.


ε? εχω αλλο νεο?
α! μπηκα στην τελικα ευθεια και στην τελευταια επαναληψη. ειναι πολυ φοβερο οταν ξερεις πως διαβαζεις κατι για τελευταια φορα.

επισης οταν θα ανεβω στην αθηνα λεω να παω πετρο λουκα χαλκια να φτιαχτω. ψηνεται κανεις? ε? φανταστικοι μου φιλοι???

κατι αλλο καλα μου παιδακια δεν εχω να σας πω. φιλι μεγαλο και αγκαλια τεραστια σε ολους!





υ.γ 10 = 2 μουντζες ;)