Παραμυθουπολη

Thursday, March 22, 2007

τουρλου χωρις μελιτζανες

δεν τρωω μελιτζανες, δεν μου αρεσουν. ειναι υπουλο φαγητο.
τσιμπας ανυποψιαστη ενα κομματακι με μπορει να ειναι σκετη πικρα.
ο μονος τροπος για να τις τρωω, γιατι ο μπαμπας μου επιμενει πως
πρεπει να τρωμε απολα,
ειναι να ειναι καμουφλαρισμενες, πχ μεσα
σε μουσακα με πολυ κιμα . παντως προτιμω το κολοκυθι. ακακο γλυκο
κολοκυθι, δεν κρυβει κινδυνους. η ελσα παντως επιμενει οτι τουρλου
χωρις μελιτζανες δεν ειναι τουρλου. εγω διαφωνω.

το αλλο το μαθατε; η αγαπητη κουρουνα φευγει για γερμανια. ξερετε
τι σκεφτομαι; εμενα σε τι θα μπορουσαν να με καλεσουν ; τι κανω
καλα; χμ..δεν γραφω καλα, δεν ζωγραφιζω, δεν τραγουδαω καλα, δεν
παιζω πια μουσικη καλα. α! το βρηκα. τρωω καλα μπουαχαχα.
χωρις πλακα το μονο που κανω καλα ειναι να παιζω, με παιδια και
χωρις. εκει βγαινω πρωτη!

στο μεταξυ πριν 2 μερες βρηκα ενα στουντιο/σπιτι σιντυ που ειχα μικρη
και συγκινηθηκα. βρηκα το στερεοφωνικο της σιντυ, τα βατραχοπεδιλα
και τη μασκα της, το σημειωματαριο της, της κρεμαστρες. ενα σωρο 
μικροπραγματα. ελειπαν ομως παααααρα πολλα. εψαξα ολο το σπιτι
αλλα τιποτα. δεν φανταζεστε καλα μου παιδακια ποσα ειχα! ενα σωρο. στεναχωρεθηκα τοσο πολυ που δεν υπαρχουν πια που σκεφτομαι να παω 
να παρω καινουργια. βεβαια δεν θα βρω τετοια γαμωτο. τωρα 
κυκλοφορουν ρουχα και γκαρνταρομπες (η αδυναμια μου) που λεγονται 
μπαρμπι φασιον φίβερ (εγω  παντως φασιον βικτιμ τα λεω). ενιγουεη θα
δω. οι καινουργιες συλλογες ειναι ακριβες και δεν με βλεπω να εχω λεφτα
και για αυτα. 

α!περι δωρων..
εμαθα οτι η νουνα μου θα μου φερει λαμπαδα με κολιε.περυσι ειχε
βραχιολακι κοκκινο, η αδερφη μου το εχει.  (ναι! μου φερνει ακομα 
"θεε και κυριε" και δωδεκα παρα πεντε την "αδειαζω" στο αμαξι. εγω 
παντως φετος για χαβαλε θα ηθελα λαμπαδα μποπ σφουγγαρακι. πλακα
θα εχει. παντως θα γουσταρα μια λαμπαδα "ευρω". τι βραχιολια και κολιε;
λεφτα χρειαζομαστε νουνααααααα!

την κυριακη γιορταζει η μαμα μου και εχουμε μπαρμπεκιου με 25 ατομα.
θα γινει της τρελης. εχω αρχισει να κουραζομαι μονο που το σκεφτομαι.
εχω προσφερθει να βοηθησω και εκτος απο κατι σαλατες ζυμαρικων και
τετοια "ευκολα" ελεγα να φτιαξω για τα ανιψακια μου ποτηρακια
πλαστικα με ζωα και καμια κατασκευη για τα να κρατησω σε ηρεμια. απο
ενα σημειο και μετα κανουν σαν τρελα. επισης μεσα σε ολα τα αλλα, θα
πρεπει να περιποιηθω και τον κηπο. δουλειες καλα μου παιδια, μην τα
σηζητατε!

ενιγουεη η ωρα ειναι μια και μιση. πινω την καινουργια κοκα κολα ζιρο,
που μεταξυ μας πιο πολυ με τρελαινει η εμφανιση παρα η γευση της και
ακουω το νταμνέισον των οπεθ. ειχα μια πολυ ομορφη μερα, γεματη.
πηγαμε ζουπερ, μαγειρεψαμε, φαγαμε πιπεριες γεμιστες και καρμποναρα,
γελασαμε, ειδαμε τηλεοραση, χορτασαμε απο ολες τις αποψεις και επειδη 
ειχαμε  καιρο γουσταραμε και ηταν πολυ ονειρο. σαν τα παλια. ειχα λοιπον
μια κουραση απιστευτη αλλα και γλυκια.δεν ξερω πως γινεται να ειναι
γλυκια η κουραση.

καπου μια παρα που τελειωσα με το καθαρισμα της κουζινας, ηθελα κατι
να με χαλαρωσει. νομιζω πως σημερα το πετυχα. μοιραστηκα τις σκεψεις
μου και νιωθω μια πληροτητα. σκεψεις που δεν κολλανε μεταξυ τους. 
μπερδεμενα πραγματα, οπως το τουρλου.

καλα μου παιδακια καλη σας νυχτα, ειμαι ετοιμη να καταρρευσω.
σημερα εχει φιλι και αγκαλια