να μην σας τυχει (ισχυει:αν δεν εχεις υπομονη και καλη διαθεση μην το διαβασεις)

το ειχα παρει χαμπαρι απο νωρις οτι κατι δεν παει καλα. γυρω στις 10 ειχα ζαλιστει απο το διαβασμα και ημουν στα προθυρα μαλακωμπουκωματος. ειχα τελειωσει την πρωτη επαναληψη και ψιλοχαζευα, ενω συνεχιζα να με βριζω που διαβασα 100 σελιδες τσαμπα χωρις να ειναι στην υλη. ελεγα οκ σε καμια ωρα, δυο το πολυ θα γυρισει. καπου στις 12 παρα εστειλα πρωτο μηνυμα. πηρα απαντηση τυπου "θα αργησω, να πας να ξεκουραστεις". απανταω λοιπον οτι δεν θα κοιμηθω απο τωρα γιατι ξεκιναω δευτερη επαναληψη και οτι ωρα και να γυρισεις παρε με. αλλα εφαγα προωθηση. η αναφορα απο 2 μηνυματα δεν ηρθε και η ωρα περνουσε. προσπαθησα να παρω τηλ και βγηκε η κυριουλα να μου πει οτι ο συνδρομητης δεν ειναι διαθεσιμος. ΤΙ ειπες μωρη; πολλες σκεψεις περασαν απο το κουρασμενο μου μυαλο, αλλα τις εδιωξα ολες με την δικιολογια οτι ειμαι παρανοικη. πρεπει να ηταν 1 και κατι ψιλα, οταν βρηκα τον φιλο αποστολη στο τηλεφωνο. πιασαμε την παρλα αρκετη ωρα και ομολογω οτι οση μιλουσαμε ειχα ξεχαστει τελειως. "δεν ζηλευεις;" με ρωτησε...

"δεν ειναι ζηλεια. πχ οτι τωρα ειναι με παρεα, περναει καλα και εγω ειμαι να σκασω (σαν το μονοθεσιο του ραλφ στο μονακο). εκνευριζομαι που τωρα θελω να τον βρω και δεν μπορω, για να κοιμηθω ηρεμη."

περιπου στις 2μιση κλεισαμε με τον αποστολη και δοκιμασα να τηλεφωνησω σπιτι, προωθηθηκα και εκει οποτε πηγα τελικα να ξαπλωσω γιατι ειπαμε..δινουμε και μαθημα. αφησα το κινητο μου ανοιχτο. ε..καποια στιγμη θα γυρισει και θα το ανοιξει, θα δεις τις κλησεις και στο σταθερο σκεφτηκα. εκλεισα και το τραγουδι του χατζηγιαννη που μου ειχε στειλει ο παναγης και δεν ειχε σταματησει να παιζει. βρε μπας και δεν παιρνει γιατι ακουω την αδυναμια του τον μιχαλακη;;; :ρ

πρεπει να κοιμηθηκα σχετικα ευκολα, ετσι και αλλιως ποτε δεν δυσκολευομαι! απο εδω και κατω αρχιζει το καλο..ξυπνουσα ανα ωρα περιπου και κοιτουσα το κινητο μπας και δεν ειχα καταλαβει την δονηση. απογοητευομουν αλλα επειδη ειχα και αγχος ξεκινουσα και ελεγα αναλυση στους πινακες για το μαθημα που δινω απεξω "αντρας με το κοκκινο τουρμπανι, γιαν βαν αυκ, 1433, ελειαογραφια σε ξυλο βελανιδιας" . μετα ηρεμουσα που τα θυμομουν και κοιμομουν παλι. περιπου στις 4 ειχε πλακα.. ξαναξυπνησα ειδα το απολυτο κενο και πηγα να θυμηθω τον αλλον sos πινακα "η θαυμαστη ψαρια, κονραντ βιτσ, ουπς..που στο διαστημα τη ζωγραφισε αυτη, νομιζω ηταν σε πευκο. φτου ρε πουφτη.δεν θυμαμαι, ειχε στανταρ κατι με πευκο, μπας και ηταν ελαιογραφια σε πευκο; ε..1444 ηταν!το θυμαμαι απο τα τεσσάρια!" με τα πολλα σηκωθηκα, ανοιξα βιβλιο πλησιασα την σελιδα στα 2 χιλιοστα γιατι η νυστα, η μυωπια και το σκοταδι δεν ηταν συμμαχοι μου και ναι! ειχα δικιο "τεμπερες σε ξυλο πευκου". άι στα κομματια. απο τα νευρα μου ειχα αποφασισει οτι θα κοιμηθω σερι, δεν ξανασηκωνομαι. αχ..

πρεπει να ηταν εξι παρα οτι αρχισε το κινητο να χτυπαει και να παιρνω αναφορες. "γυρισε, γυρισε, αρα ζει" . αφου λεω τωρα γυρισε αρα θα ειναι ξυπνιος. κανω το λαθος και παταω κληση με το μυαλο να κοιμαται. "εισαι καλα;" για να μην αντιγραψω τον υπολοιπο διαλογο (που δεν θυμαμαι κιολας) τελικα ειχε γυρισει κατα τις 3 και κοιμοταν, δεν πηρε τα μηνυματα μου (γαμω τα δικτυα) ΚΑΙ τον ξυπνησα :)
αυτα!

ενα εχω να πω..διαβασμα, υπνος και προωθησεις δεν φερνουν καλα αποτελεσματα. να μην σας τυχει καλα μου παιδακια..

παω να γραψω το μαθημα, αν δεν πεσουν αυτοι οι πινακες θα αποτρελαθω!