"ααχ..πως περναει ο καιρος"

μου αρεσει να ξυπναω και να ακουω απεξω τα πουλακια να κελαηδανε. γουσταρω πολυ να μπαινουν και ακτινες απο τις γριλιες, δυο-τρεις ομως, γιατι πιο πολλες με ζεσταινουν. ετσι ξυπνησα και σημερα και μολις σκεφτηκα οτι σε 3 εβδομαδες το πολυ θα ξυπναω ετσι καθε μερα το εσκασα το νυσταγμενο χαμογελακι μου.

φανταστηκα και το δωματιο μου! και μονο η ιδεα οτι θα εχω ολα μου τα πραγματα σε εναν χωρο με τρελαινει, γιατι τεσσερα χρονια εβριζα οταν θυμομουν οτι "αυτο το σιντι/την μπλουζα, το οργανο το εχω στην πατρα ή στην αθηνα". τωρα που το σπιτι ειναι μεγαλο, θα εχω και χωρο μουσικης με οοολα τα οργανακια μου μαζεμενα. θα παιζουμε μουσικη, θα βλεπουμε ταινιες, θα αραζουμε στο ημιδιπλο κρεβατι μου και οταν ολοι θα κοιμουνται θα κατεβαινουμε με τις μυτες των ποδιων στην κουνια στον κηπο και θα μιλαμε ψιθυριστα "οπως μιλαει το βλεμμα".
δεν ειναι ονειρο;

ονειρα δεν βλεπω, σορρυ, ειπαμε. δεν τα θυμαμαι! βλεπω σπανια και ειναι τοσο μπερδεμενα που προτιμω να μην τα βλεπω. ουτε τα κουφετα απο το δισκο, που μου εφερε η μαμα μου με πονηρο βλεμμα, εβαλα κατω απο το μαξιλαρι. πρεπει να εχουν μεινει ακομα στην τσαντα. φοβηθηκα. ειπα "ασε, γιατι να ξερω;" μεταξυ μας, οσο και να μην τα πιστευεις, ο "εξω απο εδω" εχει πολλα ποδαρια, που λεει και η γιαγια η αντιγονη, και μπορει να δεις στον υπνο σου τον ρουβα και οχι τιποτα αλλο, ειναι κριμα για την κακομοιρη μοντελα ;ρ

σημερα καλα μου παιδακια εχουμε 22 ιουνιου 2005. γαματο ε? δεν ειναι πολυ φοβερο πως ο χρονος τρεχει. παει η σχολη, παει ο χειμωνας, παει και η ανοιξη.. και ηθελα να γραψω και ενα στιχακι αλλα επειδη η ανοιξη μας μπηκε πολυ καλα, αστοησα..

"και αν μ'αγαπησεις μην με κρατησεις γιατι στο τελος του μαη θα γινω πουλι που πεταει"

.. και οπως ειπε μια ψυχη "να φυγουν και πολλοι χειμωνες" ;)