με 16 βρακια στην βαλιτσα..

..φευγω σε μια ωρα ζακυνθο. οπως ειπε και μια ψυχη(σηκωνει ποστ απο μονη της, το οποιο λεω να μην ξανακανω) "παιδι εισαι για να πας στην κατασκηνωση; σε παραλιες γυμνιστων θα επρεπε να πας" . τελος παντων παω να ξορκισω το κακο. να δω πως το νησι δεν ειναι απωλειες, δεν ειναι σιγουρο πως κατι θα πρεπει να χασω αν παω, οπως τοτε.

απλανες βλεμμα να χανεται στην θαλασσα. αυτο θελω, να ξυπναω και να μην εχω να σκεφτω τιποτα. οκ..μονο 30 παιδια να προσεχω αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα. με τα παιδια παντα τα πηγαινα μια χαρα. ας ελπισουμε οτι το ιδιο θα γινει μαγικα και τωρα.

καλα μου παιδακια σας αφηνω. περασε η ωρα, "στα ιδια μερη θα ξαναβρεθουμε". καλα να περασετε οσο θα λειπω. θα προσπαθησω να κανω κανα ποστ απο το ιστιοφορο ;)
φμ και ατ