καλει υπερπεραν..

δεν εχω ιδεα γιατι μπαινω σε αυτην την διαδικασια..

ισως γιατι δεν εχω αλλο τροπο να μιλησω.
ημουν εικοσι χρονων και απλα αποφασισα να αλλαξω. τοσο φοβερο; αλλαξα παρεες, αλλαξα συνηθειες, αλλαξα τροπο σκεψεις, αλλαξα γουστα. οι καταστασεις με εκαναν να αλλαξω. νομιζω πως το εχω πει χιλιαδες φορες. εσυ δεν εχεις καμια σχεση με αυτο. δεν επηρεαζεις. ηταν αυτο και τελειωσε. προσεχε..τελειωσε αυτο. μονο αυτο. για οτιδηποτε αλλο εγω δεν εχω καμια σχεση. πηρα το καπελακι μου και εφυγα κυριε κοκοβικο. αλλαξα πολη και εχτισα αλλη ζωη. τωρα κοιμαμαι στις 12 και ξυπναω στις 6μιση. πηγαινω δουλεια γυρναω τρωω και κοιμαμαι. ετοιμαζω δουλεια για την επομενη και ηρεμω. καμια φορα βγαινω κιολας. μην φανταστεις, κανα καφεδακι, καμια ταινια. κανονιζω να βλεπω και τα ανηψια μου συχνα. και ετσι δεν μου λειπουν αλλα μικρα ζουζουνια.
τωρα τι λες; εγινα και εγω σοβαρη; περασα το σταδιο της φοιτητριας;

και τι καταλαβα; παλι τα ιδια λαθη κανω..ειδικα με σενα. θελω να σε δω. για μια φορα να ακουσω μια φορα τις σκεψεις σου χωρις να χρειαστει να μαντεψω τιποτα. δεν μπορω να μαντευω..