Παραμυθουπολη

Monday, April 23, 2007

"και υστερα χωριζαμε για λιγο.."

"..γιατι αλλιως πως θα ανταμωναμε ξανα"

σημερα, αποφασισα να σας μιλησω για τα μπλε τριανταφυλλα.
μπερδευτηκαν οι σκεψεις μου, εγιναν κουβαρι. κουραστηκα
να σκεφτομαι και ειπα να βοηθησω τον εαυτο μου και να
θυμηθω κατι που με κανει να χαμογελαω.

λοιπον καθε τετοια εποχη περιπου, στο σχολειο φτιαχνουμε με τα
παιδακια μου λουλουδια απο γκοφρέ χαρτι. παιρνουμε καλαμακια,
χρωματιστα, χαρτονια και ζιλοτέιπ και φτιαχνουμε μια απλη
και γρηγορη κατασκευη. τυλιγουμε πρασινο γκοφρε ενα καλαμακι
και το κολλαμε στο τελος με ζιλοτέιπ. κοβουμε μια λωριδα απο
χρωματιστο γκοφρε καπου στους 15 ποντους και το τυλιγουμε στη 
μεση. αυτο μετα το τυλιγουμε τσαλακωντας την ακρη στο καλαμακι 
και βαζουμε λιγο ζιλοτειπ να κρυψει την ενωση, ωστε να γινει το
φιλλωμα του λουλουδιου. αμεσως,τσακα τσακα,  εχουμε μια
αγκαλια τριανταφυλλα.

να σας πω τωρα το μυστικο μου;
αυτη η ανοιξιατικη κατασκευη, με το που μπαινει ο μαης, με εχε
ξετρελανει. για ενα διαστημα εφτιαχνα συνεχεια με οτι γκοφρε
χαρτι κυκλοφορουσε στην αγορα. τα αγαπημενα μου ομως, οτι
και αν εκανα, ηταν παντα τα μπλε. σκουρο μπλε της θαλασσας,
οχι γαλαζιο ή τιρκουαζ.

ηθελα αποψε, επειδη ειχα μια ελαφρως συγκινητικη κουβεντα
στο τηλεφωνο να σας πω οτι μπλε τριανταφυλλο εχουν παρει
λιγοι ανθρωποι. μπορω να σκεφτω 4. σκεφτειτε, σε ολη μου την ζωη
4 ανθρωποι εχουν ενα μπλε τριανταφυλλο.

ενα απο τα μπλε τριανταφυλλα μου ταξιδεψε χιλιομετρα μακρια,
κολληθηκε σε μια μπεζ ντουλαπα και τωρα μαλλον βρισκεται
σε καποια χωματερη χωρις κανενας να θυμαται την υπαρξη του.
αυτο το τριανταφυλλο ειχε ποτιστει και με παιδικο αρωμα τζονσονς:)

ενα αλλο μπλε τριανταφυλλο μου χαριστηκε μαζι με μια ανθοδεσμη 
με πολλα τριανταφυλλα μαζι αλλα αυτο ειχε ολη μου την αγαπη.
ακομα την εχει και θα την εχει.

ενα αλλο χαριστηκε σε εναν ανθρωπο που χαιρομαι που "αφησα".
ξερω οτι ακουγεται καπως, παρολα αυτα δεν μετανοιωνω που ισως
καπου στα πραγματα του να εχει το λουλουδακι μου, γιατι τοτε 
το ειχα δωσει απο την καρδια μου.

το καλυτερο απο ολα τα τριανταφυλλα μου, που χαριστηκε μαζι με
αλλο ενα ιδιο, γιατι 2 τριανταφυλλα δινουν διπλη αγαπη ξερω που
βρισκεται. το βλεπω συχνα, αναμεσα σε σκονες και πακους απο
χαρτομανι, καθεται εκει. μεσα του αντι για καλαμακι εχει ενα μολυβι
με νοτες. περιμενει οτι καποια στιγμη θα χρησιμοποιηθει.
εγω νομιζω οτι την δουλεια του την εχει κανει. μεταφερει αγαπη,
δεχεται αγαπη, φυλαει αγαπη για τις μερες που εμεις δεν μπορουμε.
ειναι χωρις καμια αμφιβολια το καλυτερο απο ολα, το πιο ανθισμενο
απο ολα. και να σου πω και κατι , το χαρτι μπορει να τσαλακωθει
και λιγο αλλα δεν μαραινεται με τιποτα ;)

υ.γ οταν ειμαι μακρια να θυμασαι πως "η πιο μεγαλη αποσταση
ειναι ο χρονος"