"δεν αντεχουνε τα ματια μου στα ματια σου"

μην απορεις που αποφευγω να σε κοιταω στα ματια. κανω πως
οδηγω προσεχτικα και δεν αφηνω το βλεμα μου να φυγει απο
την ευθεια. κανω πως βλεπω κατι ενδιαφερον στην οθονη, στο
κινητο, στην τηλεοραση. σταυρωνω τα χερια μου μπροστα και εσυ
νομιζεις πως σου θυμωσα. δεν μιλαω γιατι σκεφτομαι και εσυ
νομιζεις οτι βαριεμαι. ολο νομιζεις. και μετα ολο λες
"συγγνωμη" ή ολο "ευχαριστω".



τα ματια λενε την αληθεια και εγω φοβαμαι μην μου την κλεψεις..

ξουτ ξουτ

κοιμαμαι για να μην σκεφτομαι. ξυπναω και τρωω για να μην σκεφτομαι.
ξανακοιμαμαι για να μην σκεφτομαι και ξανατρωω για να μην σκεφτομαι.
δεν γραφω για να μην σκεφτομαι. δεν ακουω μουσικη για να μην
σκεφτομαι. ελα ομως που καποιες φορες δεν το ελεγχω. μικρες και
υπουλες σκεψεις τρεχουν σαν αστραπη και τρυπωνουν. καποιες προκαλουν
τυψεις, αλλες αγχος, αλλες φοβο , μα οι πιο επικινδυνες προκαλουν
χαμογελα. με το που τα καταλαβαινω τα διωχνω. μετα μενουν τα ερωτηματα.
γιατι?πως? απο που και ως που? και εγω?

απο εδω ως εκει μωρη. θες και απαντησεις τρομαρα σου.

παμε λοιποιν τραγουδακι ολοι μαζι με τις απαραιτητες αλλαγες φυσικα.

"μα ειναι για μας η καθε μερα βροχη"



το μπλογκ θα λειτουργησει και παλι κανονικα μολις :
α)βρω τι μου γινεται
β)φυγω απο αυτην την πολη
γ)ξαναρχισω να σκεφτομαι με ανθρωπινη συχνοτητα

(οποιο γινει πρωτο)

υ.γ "κανεις κανενος"