Παραμυθουπολη

Friday, December 31, 2004

"γερε χρονε φυγε τωρα"

περιεργο μου φαινεται..δεν ξερω γιατι αλλα ειχα το 2004 σαν οροσημο.ειχα συνδυασει ολυμπιακους, τελευταια χρονιά σπουδων, εθελοντισμο σε ολο του το μεγαλειο, και γενικα μια χρονια με μεγαλες συγκινησεις( εχμ..δεν αναφερομαι στο πανευρωπαικο) και με καινουργιες εμπειριες!
παειιιιιιιιιι!!!!!!...που λενε και τα μπομπιρακια οταν κατι φευγει απο το οπτικο τους πεδιο!
ωραια!παει και το τεσσερα και παμε για το πεντε!χμ...δοκιμασα κατιτις διαφορετικο φετος..
αλλαγη πρωτη: δεν πηρα σε κανεναν δωρα με το γνωστο καθιερωμενο εορταστικο περιτυλιγμα, πρασινου ή κοκκινου χρωματος με φουσκωτους αγιους, χιονανθρωπους και δεντρακια!λογω ιωσης κανεις δεν θα με παρεξηγησει...χεχεχε
αλλαγη δευτερη: σημερα το βραδυ δεν θα κανω απολυτως τιποτα.σπιτι, κλεισιμο του γενικου, βασιλοπιτα και μετα τιβι.ισως ερθουν μετα φιλοι για χαρτι που δεν παιζω.
αλλαγη τριτη: δεν θα στειλω σε κανεναν μηνυμα στις 00:10!νομιζω πως δεν θα στειλω γενικως!και αυριο μερα ειναι..
αλλαγη τεταρτη: δεν εχω αγορασει και ουτε σκοπευω να παρω οργανωτηρι(οργκανάιζερ)! "ο,τι κατσει" που παιζουν και οι χιουμαν τατσ!
αντε και καλη αρχη!
ευχομαι σε ολους καλη χρονιά..χρονια πολλα και καλα!
ο,τι-ο,τι επιθυμει ο καθενας σε προσωπικο επιπεδο και πολλες πολλες επιτυχιες!

Wednesday, December 29, 2004

"δωδεκα..ουτε ενα τηλεφωνημα"


Δεν παίρνεις πια δεν παίρνεις πια να πεις πως μ’ αγαπάς
δεν παίρνεις πια να δεις αν ζω ή αν χώρια σου πεθαίνω
και γω σωπαίνω στο καλώδιο του ΟΤΕ και στο ποτέ σου απαντώ
και περιμένω διαρκώς...

Του ρου ρου ρου...
Του ρου ρου ρου...
Του ρου ρου ρου...
Του ρου ρου ρου...

Δεν παίρνεις πια δεν παίρνεις πια από τ_ _______*

στ_ μαύρ_ ______* να με βρει η ________ ** φωνή σου
και γω μαζί σου αν μιλώ ώσπου ο ύπνος να με πάρει
στο μαξιλάρι με το τηλέφωνο ανοιχτό

Δεν παίρνεις πια δεν τηλεφωνείς
Πάει καιρός να με θυμηθείς,

κι έτσι και 'γω θα το ξεριζώσω
κι ας πας στο καλό

Του ρου ρου...



* αφηνουμε κενο ωστε να συμπληρωθει κατα βουληση απο τον καθενα..επιτρεπονται χωρες, πολεις, ακομα και γειτονικες περιοχες....γιατι σημασια δεν εχει η μεγαλη χιλιομετρικη διαφορα.τις περισσοτερες φορες η "αλλη" αποσταση ειναι η πιο ζορικη!
** αφηνουμε ομοιως κενο ωστε να συμπληρωθει κατα βουληση απο τον καθενα (πχ καστανή , γαλανή, πρασινή, γαργαρή) .
υ.γ ρητορικη ερωτηση : τι αλλο πρεπει να κανω δηλαδη;

Thursday, December 23, 2004

"εξω ο καιρος βροχερος"


Που να σαι τώρα που γυρνάς
Ποιο κύμα σε παίρνει
Πιο όνειρο τσαλαπατάς
Και ποιος σ’ ανασταίνει
Ποιος δρόμος σε κρατάει μακριά
Από το ταξίδι
Ποιος έρωτας σε λαχταρά
Ντυμένος σαν φίδι
Ποια λόγια ανάβουνε ξανά
Σκόρπιες σου στάχτες
Ποια ψεύτικα μοιραία θα
Ποιες αυταπάτες
Ποια ευτυχία ξεδιψάει
Στα δάκρια σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει
Μέσα απ’ τη φωτιά σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει

Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς
Γύρισε πίσω
Δεν θέλω στα όνειρα μου μοναχά
Πια να σε βρίσκω
Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς

Γίνανε όλα βιαστικά
Και με παρασέρνουν
Μα ζαλισμένη μου καρδιά
Μακριά μου σε παίρνουν
Συνήθιζα να προσπερνάω
Τώρα θυμάμαι
Τα πιο μικρά σου μυστικά
Και να που φοβάμαι
Να μάθω τώρα να γελάω
Να μάθω να χάνω
Να μάθω να σ’ αναζητάω
Να μη σε φτάνω
Να μάθω να σ’ αναζητάω
Που να ‘σαι τώρα που γυρνάς
Γύρισε πίσω
Δεν θέλω στα όνειρα μου μοναχά
Πια να σε βρίσκω



εχω καποιες ωρες που το ακουω..
το εβαλα να το ακουσουμε ολοι μαζι..

δεν ξερω τι ειναι αυτο που κανει τις μερες τοσο μαγικες.ισως "η πενταμορφη και το τερας" σε κινουμενοσχεδιοπου ειδα χτες το βραδυ. μπορει να ειναι και το τηλεφωνημα στις 3 το πρωι αλλα θεωρω οτι ειναι πιο πιθανο να ειναι το κουδουνι μου στις τεσσερις το πρωι ή..μηπως η επισημη αρχη των διακοπων μου;
ειμαι επιτελους σπιτι, (ναι, απο εθνικη) και γευομαι την οικογενειακη θαλπωρη!

δυσκολη μερα ε;
καλο και ηρεμο βραδυ

Monday, December 20, 2004

απεχθανομαι;;;;....βαρια λεξη!

κοιταζα το ποστ της φιλης Μαγιας http://ffwood.blogspot.com/2004/12/blog-post.html

προσπαθησα να σκεφτω εγω τι απεχθανομαι..
εψαχνα λοιπον και κατεληξα στο οτι το ρημα "απεχθανομαι" ειναι πολυ βαρυκαι εγω δεν θα το χρησιμοποιουσα ποτε λογω ιδεολογιας και λοιπον κουραφεξαλων. ομολογω οτι τσαντιστηκα "αδυνατον, κατι πρεπει να απεχθανομαι" ..
σκεφτηκα πιο πολυ και βρηκα...

-απεχθανομαι τους "φαλτσους", αλλα απο την αλλη τα παιδακια που ειναι εκτος τονου ;-) τα λατρευω!
-απεχθανομαι να μου παταν τα μαλλια οταν κοιμαμαι, αλλα απο την αλλη θυμαμαι καποιες φορες που δεν με ενοχλησε, ισως να το βρηκα και τρυφερο..
-απεχθανομαι να μου κρυωνει το νερο οταν κανω μπανιο..αλλα δικο μου λαθος ειναι να καθομαι μεσα με τις ωρες..καποια στιγμη θα τελειωσει!

αρα πρεπει να χρησιμοποιω ενα ρημα λιγοτερο..των ακρων!ολα στην ζωη ειναι θεμα προτεραιωτητων...ετσι απο εδω και περα θα λεω με "ενοχλει υπο ορους" ή με "εκνευριζει υπο ορους" ή "δεν μου αρεσει υπο ορους"!

ωραια τωρα νιωθω πολυ καλυτερα!!!

Sunday, December 19, 2004

ας γνωριστουμε..

σερφαρω αρκετα χρονια στο νετ!ανα καιρους λοιπον γραφω σε καποια φορουμ αυτα που θελω να πω και ξελαφρωνω..

ξαναβαζω καποια πραγματα εδω γιατι θεωρω οτι ειναι "εγω"....οι ημερομηνιες ειναι απλα για ντεκορ, δεν εχουν νοημα..ερωτες, φιλιες, μουσικες..ολα μαζι μπερδεμενα σε καλωδια!
καλη αναγνωση..


Και τώρα τι;

14:15 Από το πρωί χίλιες φορές:θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω! Αυτό ήταν !Φεύγω.. ξεκίνησα! Όπως πάντα θέση παράθυρο, μουσικούλα, χαρτί και το μυαλό να ταξιδεύει πιο γρήγορα από το λεωφορείο! «Τώρα πώς θα φύγω; Αυτό πες μου..» Ακόμα περιμένω..


14:45 Τι βροχή και αυτή; Τι αέρας; Δεν λέει να σταματήσει.Κλείνω τα μάτια αλλά ο ύπνος δεν έρχεται.. με αρνείται και αυτός. Μετράω αυτοκίνητα, κολώνες, χιλιόμετρα. Και τώρα τι; Τίποτα. «Ακόμα δεν έφυγες και μου λείπεις» Γι αυτό βρέχει! Κάποιος λείπει, ..πόσοι πονάνε όμως ; Δεν πάει άλλο.. όχι άλλη σκέψη. Θα κοιμάμαι εγώ για να ονειρεύεσαι εσύ (που είπε και μια ψυχή).

15:30 Εδώ που είμαι δεν βρέχει.. Δηλαδή δεν μου λείπεις πια; Αυτό ήταν; Ουφ!Και είχα αρχίσει να ανησυχώ! Ωραία..θα κλείσω το τετράδιο και θα χαζέψω απέξω! Ίσως κοιμηθώ πάλι .. ΑΚΥΡΟ..λάθος έκανα, βρέχει! Ρίχνει μικρές μικρές ψιχαλίτσες..ίσα για να μου θυμίζουν τα χιλιόμετρα. Πάμε αργά..κίνηση! Προλαβαίνω να κατέβω; Πόσες φορές το ίδιο τραγούδι; Μία για μένα, μία για σένα, μία για τις ευχές μου, μία για τις δικές σου.. οι υπόλοιπες για να ριζωθεί η φωνή της τύπισσας μέσα μου, να μπορώ να κλαίω χωρίς να τρέχουν δάκρυα. Να βάλω το 4; Τι θα γίνει αν φύγει και ένα δάκρυ τώρα; Δεν με βλέπει κανείς..

16:20 Σε λίγο φτάνω..αρχίζω και βλέπω γνωστά μέρη! Τίποτα άλλο γνωστό.. Βρέχει πιο δυνατά τώρα, αυξάνεται η ένταση της..αντιστρόφως ανάλογη με τα χιλιόμετρα! Γκρι και ο ουρανός..ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΓΚΡΙ! Και τώρα τι; Τίποτα. Ο χρόνος μου τελειώνει και αυτός.. Ψάχνω τις τσέπες μου..στη μία το κινητό να περιμένει (απελπιστική «ηρεμία») και στην άλλη η μάσκα! Αυτή που κρύβει τα από μέσα.. Το κίνδυνο τον ξέρω, μην ανησυχείς μαμά.. θα προσέχω, θα κοιτάω κάτω( είναι μια θλίψη που έχω στα μάτια ).. Βάζω τη μάσκα μου, παίρνω μεγάλη ανάσα και κατεβαίνω..

Με τις υγείες μας..

cd : Alanis Morissette, MTV Unplugged, I was Hoping(7) και What I would be good (4)

( Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου , 2003 2:03 am )

Ξέχασα;

Κάποιες στιγμές τα κατάφερνα και σε ξέχναγα.. δεν σκεφτόμουνα δεν κοίταγα κινητά, μηνύματα, τραγούδια, βιβλία,τίποτα! Δεν τα έβλεπα.. έκανα πως δεν έβλεπα.
Είχα τύψεις που δεν είχα τύψεις. και έλεγα «δεν γίνεται.. θα πάρει.. δεν ήταν όλα ψέματα. Τα εννοούσε.. αποκλείεται να μην τα εννοούσε! Για μένα νοιάζεται και θα πάρει να μου εξηγήσει..!» Πέρναγαν οι μέρες. Τίποτα. Είπα πως πρέπει να θυμώσω αλλά δεν τα καταφερνα..η στεναχώρια και η πίκρα δεν έδιναν τις θέσεις τους πουθενά.. μόνο μεγάλωναν και μεγάλωναν και μεγάλωναν ! Δεν σε σκεφτόμουνα πια. Κάποια βράδια μόνο σε έβλεπα στον ύπνο μου και ξυπνούσα από χαρά.. «είδες; Ήρθε..». Όνειρο ήταν! Κρίμα.. νόμιζα πως αυτή τη φορά δεν έκανα λάθος! Και τώρα τι; Λένε ότι παίρνεις αυτό που αξίζεις! Μάλλον είχα πάρα πολλά και κάτι έπρεπε να φύγει. «Όνειρο ήταν λοιπόν, πάει πέρασε» .
Ευτυχώς κατάλαβα ότι η πραγματική ζωή αρχίζει εκεί που τελειώνουν τα καλώδια

( Τετάρτη 14 Απριλίου, 2004 10:38 pm )

...

σε τι μετριέται η αγάπη; έχω δύο μέρες που ανακυκλώνω σκέψεις!Η αγάπη τελικά σε τι μετριέται;Μπορεί να μου απαντήσει κάποιος;..Σε κιλά;..σε τόνους;..σε λίτρα; Ποιός αγαπάει πιο πολύ;Ποιόν αγαπάς πιο πολύ;..Σαν τις ερωτήσεις που μας κάνανε μικρά.."τον μπαμπά ή τη μαμά;"..και εσύ κοίταγες μία τους γονείς και μια τον/την περίεργο/η και απαντούσες όλο χάρη.."και τους δύο το ίδιο"..και όλοι ήταν ευχαριστημένοι! Αυτό ήταν μάλλον και το πρώτο μου ψέμα..δεν υπολογίζω μικροψέμματα "διευκολυνσης"! Όλοι δεν τα κάνουμε;

Εμένα λοιπόν μου αρέσουν αυτά..πχ.."όχι,όχι δεν σε ξέχασα..απλά χάθηκα από όλους"!Σε κάνουν να κοιμάσαι πιο ήσυχη τα βράδυα..δεν με ξέχασε λες..χάθηκε από όλους! ή "Θέλω να είμαστε φίλοι"..είπε ότι θέλει,δεν είπε ότι μπορεί κιόλας!Κάτι είναι και αυτό! Ένα ψέμα πρωί,μεσημέρι,βράδυ..ανά 8ωρο..(σαν την αντιβοίωση) και όνειρα γλυκά!

Τα όνειρα μου ζουν μέσα σε παραμύθια ..."κόκκινη κλωνά δεμένη,στο ανεμίδι μπερδεμένη,βάρτση κλώτσο να κυλήσει,παραμύθι να αρχινήσει".. Αλήθεια..αν αγαπάς φεύγεις,ξεχνάς..αφήνεις; Μπορείς άραγε;..εγώ ¨μάλλον δεν μπορώ.. Εσύ πως τα κατάφερες;

( Τρίτη 20 Ιουλίου, 2004 8:46 pm )


γκουντ!

Έχω μέρες να σου μιλήσω..είμαι σε περίοδο αποτοξίνωσης.Χτες δεν άντεξα και σου έστειλα μήνυμα..βέβαια άλλα ήθελα να πω και άλλα έγραψα. Τι να πρωτοπεις σε 160 χαρακτήρες; Ειλικρινά δεν ήθελα να απαντήσεις..θα είχα και έναν λόγο να σου θυμώσω. Ο άλλος..ξέρεις..αυτός που λέω στους φίλους..ότι δεν ήσουν αυτό που ήθελα, δεν.. πια δεν πείθει ούτε εμένα.
Ντρέπομαι να στο πω αλλά έκανα κάτι πολύ κακό!Βρήκα άλλον..εναν σαν εσένα..ε..δηλαδή όχι ακριβώς.Δεν σου μοιάζει..ούτε στα μάτια,ούτε στα χείλη,ούτε στα μαλλιά που ποτέ δεν φτιάχνεις και μπαίνουν στα μάτια σου. Ο άλλος τα έχει πολυ μακριά..και ξέρεις..μου μιλάει πιο όμορφα..πιο γλυκά.Αλλά παρόλα αυτά είναι σαν εσένα..με κάνει να χαμογελάω και έτσι κοιμάμαι πιο ήσυχη τα βράδια.. Κάπου μέσα μου είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις γιατί το κάνω..και σου ορκίζομαι δεν έχω κάνει τίποτα μαζί του. Μόνο κάτι χαζά φιλιά στο μάγουλο..όπως οι έφηβες φιλενάδες.

Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω.Αρχίζω και πιστεύω πως μιλάω τόσο σιγά που δεν με ακούς.Ίσως και να μην με βλέπεις..σίγουρα όμως δεν βλέπεις αυτό που βλέπω. Αν κάνω μια αναπάντητη θα θυμηθείς τι σημαίνει; Δυο; Τρεις;..Έτσι και αλλιώς πάει η αποτοξίνωση.
Αχ μωρέ.. Μου λείπεις.. Μου λείπουν οι μέρες που υπήρχα μόνο εγώ.."
με τις υγείες μας..

υγ: "αν θυμηθείς το όνειρο μου σε περιμένω να ρθεις"..θέλω κάποιον να μου κρατάει το χέρι..

( Σαββατο 28 Αυγούστου, 2004 8:06 pm )




"αυτό το post είναι για πάρτη της."

http://arkoudos.blogspot.com/2004/12/blog-post_19.html

εχω αρκετη ωρα και το κοιταω..πολυ μου εχει λειψει αυτο το "για την παρτη της"!μηπως τελικα δεν το εχω ακουσει/διαβασει και ποτε; οχι, οχι..θα ημουν αδικη!εχουν γινει διαφορα για την παρτη μου!απλα οχι απο ανθρωπους που δεν με ξερουν ή δεν εχουν κατι να κερδιζουν απο αυτο!!!
ωραιο συναισθημα!

Γιαννη σε ευχαριστω!το χαμογελο που εβαλες στα χειλη μου θα μεινει σιγουρα ολη την (χριστουγεννιατικη) εβδομαδα..

Saturday, December 18, 2004

ανθρωποι ειμαστε..λαθη κανουμε!

μαλλον φταιει η βροχη για τα χαλια μου!ειμαι ακομα αρρωστη αλλα δεν ειναι αυτο που με πειραζει. συνηθιζω και εγω οπως οι μαθητες μου να ριχνω το φταιξιμο καπου αλλου!ακριβως σαν τα 5χρονα..."το βαζο εσπασε", "το βιβλιο χαθηκε".. ΜΟΝΟ ΤΟΥ!αυτο φταιει...

ετσι και εδω φταιει η βροχη που ειμαι αγελαστη!απλα αναπνεω! (αναπνεω;;;;)

λενε πως η αναγνωριση του λαθους ειναι το πρωτο βημα για τη λυση του!


υ.γ κρυβομαι πισω απο δυο μικρα γυαλενια..εκει μονο εσυ μπορεις να με βρεις!

Friday, December 17, 2004

"κοιμησου εσυ και εγω θα ονειρευομαι"

δεν μας πιανει υπνος..μαλλον δεν μας πιανει ουτε αυτος!

κοιταω το ποστ μου..αυτο πριν λιγες ωρες..
ειμαι τρελοκομειο τελικα!αλλον σκεφτομαι για αλλον γραφω! οχι μην νομιζετε οτι δινομαι ευκολα στους ανθρωπους!να ειστε σιγουροι γιαυτο! να ειστε σιγουροι ομως πως τα πιο βαθεια συναισθηματα ειναι αυτα που δεν λεγονται.. τραγουδιουνται ;-) και τραγουδια δεν γραφω συχνα!

(μην κοιτας που εξω θα βγει ηλιος, μεσα μου βρεχει ακομα)

καλη μας νυχτα, μπορα ειναι θα περασει!

.........

ειχα γραψει ενα τεραααστιο ποστ!ενα κειμενο "καταμαυρο" για τον ανθρωπο που ημουν μαζι περιπου ενα χρονο πριν..το γραφω, το διορθωνω και παταω παμπλις!ΑΚΥΡΟ ομως, με ειχε στειλει το μηχανημα και δεν καταλαβα τιποτα!αυτο λοιπον το θεωρω σημαδιακο!δεν ξερω ποια ειναι η σχεση μου με αυτα..μαλλον οπως ολοι (πιστευουμε αυτο που μας συμφερει)!
το σημερινο ομως το θεωρω κατι σαν να αποφασισε καποιος αλλος για μενα οτι δεν επρεπε ν γραφτει εδω. ισως καποια αλλη φορα αυτος ο "αλλος" με πεισει να το δημιοσιευω ή τουλαχιστον να προσπαθησω!

αυτες τις μερες λοιπον τρεχω και δεν σωνω!επιτελους τα δυο πραγματα ( και το τονιζω αυτο) που αγαπω πιο πολυ στον κοσμο μου δινουν χρηματα.ετσι και εγω το ειδα σαν επαγγελμα και εχω ψοφισει στην δουλεια!ονομα στο msn ¨εργασια και χαρα"!!! αυτα ειναι ε???

αν λοιπον εξαιρεσουμε τα επαγγελματικα που πηγαινουν καλα πλεον, ευτυχως γιατι ειχα αδειασει,..τα υπολοιπα ειναι το γνωστο μας κουβαρι!..κουβαρι..ωπα!κατι μου θυμιζει αυτο..

"κοκκινη κλωστη δεμενη στην ανεμη τυλιγμενη, δωστης κλωστο να γυρισει παραμυθι να αρχινησει

μια φορα και εναν καιρο ηταν ενα νεος..μονος και "μονος" (αν με πιανετε??)
μια νυχτα ή μηπως ηταν μερα; μια μερα λοιπον ανοιξε ενα κουτι και βρηκε μια κοπελα,μικρη και γυαλινη. οχι μονη αλλα "μονη". ο νεος της κρατουσε συντροφια και εκεινη τον εκανε να γελαει και να γελαει.καθε μερα και πιο πολλα χαμογελα!καθε μερα και πιο πολυ, απολα πιο πολυ!"μαζι..παντα μαζι."να με σκεφτεσαι ΚΑΙ να μου το δειχνεις"!οταν η μοναξια ερχοταν με την βροχη, ο νεαρος μεταμορφωνοταν σε ψιχαλιτσες και της κρατουσε το χερι, οταν ερχοταν με τα συννεφα ντυνοταν σκια και της εκανε παρεα και οταν ερχοταν μαζι με τον ηλιο ο νεος εστελνε αερακι ζεστο να την χαιδευει!σε εναν κοσμο που ολοι ψαχνουν να βρουν το αλλο τους μισο οι δυο νεοι σταθηκαν τυχεροι μα και ατυχοι. κανεις δεν μπορουσε να δει πως το δεσιμο ηταν μεγαλο και ο χωρισμος στα παραμυθια....αναποφευκτος! ο νεος..σαν ολους τους νεους εγωιστης και φοβιτσιαρης. "γιατι πρεπει να σου δειχνω πως σε σκεφτομαι; αυτο ειναι το κακο. πως θελεις να το ακους, να το βλεπεις και οχι να το αισθανεσαι" και η μικρη κοπελα οπως ολες οι κοπελες ευαισθητη και ονειροπολα "γιατι δεν μπορω να μαντευω.γιατι θελω για μια μονο φορα να ξερω χωρις να φανταζομαι.οχι εδω..οχι με σενα φαντασια"

αρχισε να βρεχει πιο πολυ, και οι ψιχαλιτσες ηταν τωρα μπορες.χωρις συννεφα.μονο που και που ενας τεραστιος ηλιος εβγαινε,χωρις αερα.
η μικρη και γυαλινη κοπελα ραγισε. ο νεος εγινε ολο και πιο μονος.
πιο μονος και πιο μονη..


ακομα περιμενουν να συναντηθουν τυχαια σε καποιο δρομο, σε μια βιτρινα. ολα στην τυχη πια; "

καλη μας νυχτα , ονειρα υπεργλυκα!

"σε χανω, χανομαι και εγω μα σ'αγαπω , σε αφηνω και μ'αφηνεις, μα παιρνω ο,τι μου δινεις"

Sunday, December 12, 2004

"καλη σου μερα αν ξυπνας"

δεν εχω πολλη ωρα που ξυπνησα.πρεπει να ομολογησω πως η διαθεση μου ειναι καμουφλαρισμενη!απο εξω μια χαρα..απο μεσα κουβαρι!η αληθεια ειναι πως τωρα ειμαι πολυ καλυτερα.εχω ηδη αποφασισει πως δεν θα με χαραμιζω και ειλικρινα αυτο σκοπευω να κανω.προβληματιζομαι ομως..μηπως εσυ δεν εισαι καλα; τοσες μερες που εισαι; και εκει αρχιζει να ξετυλιγεται το κουβαρι και να μπερδευονται οι σκεψεις πιο πολυ! και αναρωτιεμαι ακομα.." γιατι συνεχιζω να σε σκεφτομαι;" αφου μου εισαι αδιαφορος!δεν εισαι ντε και κανας ανθρωπος την προκοπης!αυτα λεω οοολη την ωρα και κρυφοκοιταω το κινητο μηπως ειχα μηνυμα και δεν το ακουσα!δεν, δεν ενεργοποιειται με την σκεψη το ρημαδι!

ενα απο τα πιο τρελα μου ονειρα ειναι καποια στιγμη που θα με τσαντισει να το στειλω..να το πεταξω καπου και μετα να χαμογελασω!και αυτη την φορα οχι κατω απο παλαμες..οχι!θα ριξω ενα τεραστιο χαμογελο σε ολον τον κοσμο! η αμεσως επομενη σκεψη μου ειναι πως θα χασω ολα αυτα τα τηλεφωνα που εχω στην καρτα.πριν λιγες μερες ηθελα να προσθεσω ενα νουμερο στον καταλογο και διαπιστωσα πως δεν υπηρχε αλλος διαθεσιμος χωρος!εκνευριστηκα τοσο πολυ με εμενα.ποιοι ηταν ολοι αυτοι;αμεσως εσβησα ονοματα και τηλεφωνα μερικα απο τα οποια ουτε που θυμομουν!
τωρα νιωθω λιγο καλυτερα..

Saturday, December 11, 2004

μια φορα και εναν καιρο..

ηταν μια κοπελα, γυρω στα 20, που ειδε την ζωη της σαν παραμυθι! Δεν της αρεσε ποτε να ακουει παραμυθια, μονο να λεει. Αυτο εδω θα το γραψει κιολας!

καλη αρχη..

καλη αρχη..

σκεφτομαι ολη τη μερα τι θα μπορουσα να γραψω εδω..
στην αρχη ειπα να φτιαξω μια ζωη οπως την θελω να και την παρουσιασω!κανονικο παραμυθι δηλαδη. μετα ειπα..παλι παραμυθι..τοσα χρονια με τα κωλοκαλωδια και την δηθεν απροσωπη σχεση κουραστηκα.αποφασισα εδω να λεω τα πραγματα οπως τα βλεπω...χωρις μα μου σου του!στην τελικη δεν με ξερει κανεις και ως ωρας δεν ξερει κανεις την υπαρξη της Παραμυθούπολης!!!οποτε ολα κουλ...

ελπιζω εδω τουλαχιστον οταν θελω να γραψω κατι να μην σκεφτω..."ωχ τι θα πουν τα παιδια*"

*παιδια=υπολοιποι ιντερνετικοι τυποι που γνωριζω προσωπικα!τρομαρα μου!